با انواع اختلالات اضطرابی آشنا شوید و تقریباً از هر سه بزرگسال یک نفر را در طول زندگی خود تحت تأثیر قرار می دهد. ۱ انواع مختلفی از اختلالات اضطرابی وجود دارد که هر کدام دارای علائم مشخصی هستند که می توانند در شرایط خاص ایجاد شوند. شناسایی نوع اختلال اضطراب برای تعیین اینکه چه درمان هایی موثر خواهند بود، مهم است.

اختلال اضطراب فراگیر
اختلال اضطراب فراگیر (GAD) یک نوع شایع اختلال اضطرابی است که هر ساله حدود ۳٫۱٪ از مردم ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد. 2 آنچه اختلال اضطراب فراگیر را از سایر اختلالات اضطرابی متمایز می کند، ماهیت جهانی این بیماری است. افراد مبتلا به GAD به جای داشتن موقعیت‌ها و شرایط خاص که باعث اضطراب می‌شوند، در پاسخ به بسیاری از شرایط یا حتی زمانی که هیچ محرک قابل شناسایی وجود ندارد، اضطراب را تجربه می‌کنند.

از آنجایی که افراد مبتلا به GAD قادر به شناسایی محرک های مجزای اضطراب خود نیستند، قادر به پیش بینی یا پیشگیری از علائم اضطراب خود نیستند . از آنجا که آنها نمی توانند محرک های خاصی را برای اضطراب خود جدا کنند، اغلب اضطراب خفیف تا متوسط را به طور منظم یا مکرر تجربه می کنند.

علائم GAD عبارتند از: 3

اضطراب و نگرانی بیش از حد در اکثر روزها به مدت حداقل ۶ ماه در پاسخ به تعدادی از رویدادها، فعالیت ها یا موقعیت ها رخ می دهد.
کنترل نگرانی برای فرد دشوار است
اضطراب یا نگرانی دارای سه یا بیشتر از ویژگی های زیر است (فقط یکی برای کودکان):
بی قراری، احساس سرگیجه یا بی قراری
به راحتی خسته، خسته یا تخلیه می شود
مشکل در تمرکز، تمرکز، یا خالی شدن ذهن
تحریک پذیری
تنش عضلانی
مشکلات خواب (مشکل در به خواب رفتن، خواب ماندن یا احساس بی قراری بعد از خواب)
علائم با یک اختلال روانی دیگر بهتر توضیح داده نمی شوند
علائم باعث ناراحتی یا اختلال قابل توجه در یک یا چند حوزه زندگی/عملکرد می شود
علائم با یک مشکل پزشکی یا اثرات یک ماده تجویز شده یا غیر تجویزی بهتر توضیح داده نمی شوند.
مردم اغلب از GAD به عنوان اضطراب شناور آزاد یاد می کنند. اما فقط به این دلیل که تشخیص دقیق علت یا محرک اضطراب شما دشوار است به این معنی نیست که نمی توان آن را به طور مؤثرتری مدیریت کرد. گزینه های درمانی عالی برای اضطراب وجود دارد و هر چه زودتر درمان شود، بهتر است.

اختلال اضطراب اجتماعی
اختلال اضطراب اجتماعی وضعیتی است که در آن علائم اضطراب در محیط ها یا تعاملات اجتماعی تجربه می شود. افرادی که تحت تأثیر اختلال اضطراب اجتماعی قرار دارند، ترس عمیقی از قضاوت، شرمساری یا درک منفی دیگران دارند. آن‌ها اغلب برای اجتناب از این موقعیت‌های اجتماعی ترسناک که می‌تواند منجر به اختلالات قابل‌توجه در روال معمول، اختلال در عملکرد شغلی و مشکلات در روابط شخصی آنها شود، تمام تلاش خود را می‌کنند.

هنگامی که یک فرد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی در یک موقعیت اجتماعی ترسناک قرار می گیرد، سطح بالایی از اضطراب، خودآگاهی و ناراحتی را تجربه می کند. در برخی موارد، این علائم می تواند به حمله پانیک تبدیل شود. اختلال اضطراب اجتماعی قبلاً به عنوان فوبیای اجتماعی طبقه بندی می شد و بسیاری از ویژگی های مشابه سایر فوبیاهای خاص را دارد. هر سال ۶٫۸ درصد از بزرگسالان در آمریکا با اضطراب اجتماعی دست و پنجه نرم می کنند. 2

علائم اختلال اضطراب اجتماعی عبارتند از: 3

ترس یا اضطراب قابل توجه در مورد حداقل یک موقعیت اجتماعی که در آن احتمال قضاوت منفی توسط دیگران وجود دارد (مانند سخنرانی در جمع، ملاقات با افراد جدید و غیره)
موقعیت های اجتماعی ترسناک تقریباً همیشه باعث ایجاد اضطراب می شود
ترس یا نگرانی بیش از حد و نامتناسب با تهدید یا اهمیت واقعی موقعیت یا تعامل اجتماعی است.
از موقعیت های اجتماعی ترسناک اجتناب می شود یا با پریشانی، اضطراب یا ترس شدید تحمل می شود
ترس، اضطراب یا اجتناب بیش از ۶ ماه ادامه دارد
علائم با یک بیماری روانی دیگر بهتر توضیح داده نمی شود
علائم با تأثیرات یک ماده یا شرایط پزشکی دیگر بهتر توضیح داده نمی شوند
اگر تشخیص پزشکی دیگری وجود داشته باشد، مشخص شده است که علائم بیش از حد یا غیر مرتبط با این وضعیت هستند
اختلال هراس
حملات پانیک علائم شدید اضطراب هستند که اغلب به صورت تغییرات فیزیولوژیکی مانند ضربان قلب و تنفس سریع، تعریق، سرگیجه یا درد در قفسه سینه یا معده ظاهر می شوند. علائم هراس شدید هستند، به طور ناگهانی شروع می شوند و برای چند دقیقه طول می کشند. هر کسی ممکن است در یک موقعیت استرس زا یا ترسناک حمله پانیک را تجربه کند، اما در افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی موجود بسیار شایع تر است. برخی از افرادی که حملات پانیک را تجربه می کنند به اختلال پانیک مبتلا می شوند.

اختلال پانیک یک اختلال اضطرابی است که با حملات پانیک مکرر و ترس شدید از داشتن یک حمله پانیک دیگر مشخص می شود. ترس از حملات پانیک در آینده برای افراد مبتلا به اختلال پانیک چنان مهلک می شود که ناتوان کننده می شود و باعث می شود از موقعیت هایی که می ترسند دچار حمله دیگری شوند اجتناب کنند. اختلال هراس ۲٫۷ درصد از بزرگسالان آمریکایی را در یک سال تحت تاثیر قرار می دهد. 2

منبع:مرکز مشاوره-انواع اختلالات اضطرابی

درک علائم اضطراب برای کمک به شناسایی وضعیت، راهنمایی درمان و ایجاد حمایت از افراد مبتلا به اضطراب ضروری است. اختلالات اضطرابی قابل درمان هستند. بنابراین، علائم اضطراب می تواند با درمان موثر بهبود یابد، که به طور معمول شامل یک رویکرد جامع از درمان و دارو است.

علائم اضطراب
تجربه همه افراد با اضطراب منحصر به فرد است، اما علائم خاصی وجود دارد که اغلب توسط افراد مبتلا به اضطراب تجربه می شود.

شایع ترین علائم اضطراب عبارتند از:

ترس دائمی از اینکه اتفاق بدی قرار است بیفتد
مشکل در خوابیدن
سرگیجه
نگرانی بیش از حد
تحریک پذیری
ضربان قلب تند
بی قراری
تعریق
تنش عضلانی
علائم اضطراب می تواند زندگی فرد را در خانه، محل کار و مدرسه تحت تاثیر قرار دهد. با پیشرفت علائم، روابط ممکن است با افزایش میل به کناره گیری و انزوا از دنیای خارج آسیب ببینند. افراد مبتلا به اضطراب شدید ممکن است تمایل به مراقبت از رفاه شخصی خود را از دست بدهند و حتی برای تکمیل نیازهای اولیه بهداشتی تلاش کنند.

از آنجایی که علائم اضطراب زیادی وجود دارد، دو نفر می توانند تجربیات بسیار منحصر به فردی داشته باشند، حتی اگر تشخیص مشابهی داشته باشند. یک نفر ممکن است تحریک پذیر باشد و دائماً نگران باشد و فرد دیگر ممکن است دچار مشکل در خواب و تپش قلب شود. علائم و عوامل خطر اضطراب ممکن است تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله نوع اضطراب، جنسیت و سن باشد. بخش‌های زیر این تفاوت‌های بالقوه را تشریح می‌کنند.

نوع اضطراب می تواند بر علائم تأثیر بگذارد
اختلال اضطراب فراگیر که با علائم اضطراب کلاسیک که بیش از شش ماه طول می کشد مشخص می شود (به عنوان مثال، مشکل در تمرکز، نگرانی و استرس مداوم، تحریک پذیری، خستگی، مشکل خواب، بی قراری و تنش عضلانی)، یکی از رایج ترین انواع اضطراب است. با این حال، انواع مختلفی از اضطراب بر اساس علائم فرد و طول مدت علائم ارائه شده وجود دارد.

طبق گفته موسسه ملی سلامت روان، 2 نوع اضطراب عبارتند از:

اختلال پانیک : افرادی که از اختلال هراس رنج می برند حملات پانیک مکرر را به طور غیرمنتظره یا ناشی از یک محرک خاص تجربه می کنند. این حملات اغلب شامل احساس شدید عذاب قریب الوقوع، ضربان قلب سریع و عرق کردن است. حملات پانیک به طور ناگهانی اتفاق می افتد و در عرض چند دقیقه به اوج حمله می رسد.
آگورافوبیا : ترس و اجتناب از مکان هایی که ممکن است باعث حمله پانیک شوند یا در صورت وقوع حمله پانیک ناامن باشند. با آگورافوبیا، ممکن است فرد از تنها ماندن در یک مکان وحشت زا نیز بترسد.
فوبیای خاص : افرادی که فوبیای خاص دارند ممکن است در مورد یک حیوان، مکان یا چیز خاص، اضطراب و ترس شدیدی را تجربه کنند.
اختلال اضطراب اجتماعی (فوبی اجتماعی) : افرادی که از اختلال اضطراب اجتماعی رنج می برند، به طور کلی ترس شدیدی از موقعیت های اجتماعی یا عملکردی دارند. افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی اغلب احساس می کنند که عملکرد آنها منفی ارزیابی می شود. نگرانی مداوم ممکن است باعث شود افراد از موقعیت های اجتماعی که دوست دارند در آن شرکت کنند اجتناب کنند.
اختلال اضطراب جدایی : افرادی که از اضطراب جدایی رنج می برند، هنگام جدا شدن از عزیزانشان، نگرانی بیش از حد دارند یا احساس ناراحتی جسمی می کنند، با نگرانی از اینکه ممکن است آسیبی به عزیزشان وارد شود، از جدایی اجتناب می کنند یا از تنهایی اجتناب می کنند.
نشانه های اضطراب
علائم مرتبط با اضطراب از فردی به فرد دیگر متفاوت است. با این حال، علائم رایج شامل نگرانی دائمی است که بر زندگی روزمره تأثیر می گذارد، احساس بی قراری، تحریک پذیری، تغییر در الگوی خواب، و علائم فیزیکی که قبلاً متوجه آنها نشده بود (مثلا مشکلات معده، سردرد، تنش عضلانی).

اگر درمان و مدیریت نشود، علائم ممکن است با گذشت زمان بدتر شوند. بنابراین، در تمام مراحل زندگی، زمانی که علائم اضطراب در کودکان، نوجوانان، بزرگسالان و سالمندان وجود دارد، درمان مناسب ضروری است. علائم ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، اما باید در همه جمعیت ها جدی گرفته شود. برخی از اضطراب ها طبیعی است، اما زمانی که شروع به تأثیرگذاری بر فعالیت های روزانه فرد می کند، می تواند بهره وری را کاهش دهد.

نشانه اضطراب در زنان
بر اساس گزارش وزارت بهداشت و دفتر خدمات انسانی ایالات متحده در مورد سلامت زنان، اضطراب بیش از ۱۸٪ از مردم در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد. با این حال، زنان تقریباً دو برابر مردان اضطراب را تجربه می کنند . 3

علائم اضطراب در مردان
طبق نظرسنجی مصاحبه ملی سلامت، حدود ۹ درصد از مردان احساس اضطراب یا افسردگی را گزارش کردند. با این حال، تنها حدود ۴۱ درصد از آن جمعیت به دنبال درمان (درمان یا دارو) برای علائم خود بودند. 4

در میان مردانی که به طور روزانه احساس اضطراب یا افسردگی می‌کردند، مردان جوان‌تر ۱۸ تا ۴۴ ساله (۳۹٫۲%) به اندازه مردان مسن‌تر ۴۵ ساله و بالاتر (۴۲٫۳%) بودند که برای این احساسات دارو مصرف می‌کردند یا سلامت روانی را مشاهده می‌کردند. حرفه ای در ۱۲ ماه گذشته به گفته لوپز و همکارانش، 5 مرد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر دارای میزان بالاتری از اختلال مصرف الکل و مواد مخدر و وابستگی به نیکوتین هستند.

علائم اضطراب در کودکان
کودکان احتمالاً علائم اضطراب را از طریق تغییرات رفتاری، مانند چسبیدن، غیبت در مدرسه، عصبانیت، گریه کردن، یا تغییر در گفتار نشان می‌دهند. با این حال، کودکانی که اضطراب را تجربه می کنند ممکن است علائم فیزیکی مشابه بزرگسالان مانند تپش قلب، عرق کردن کف دست و تحریک پذیری را نیز تجربه کنند. اعضای خانواده و پرسنل مدرسه اغلب اولین کسانی هستند که متوجه این نوع تغییرات در کودکان می شوند.

منبع:مرکز مشاوره-علائم و نشانه های اضطراب که باید به آن توجه کنیم

درمان‌ اضطراب ، مانند داروها و درمان‌ها، با هدف قرار دادن افکار، رفتارها و تعادل مواد شیمیایی مغز، ترس، نگرانی و عصبی بودن این اختلالات را برطرف می‌کنند. تقریباً از هر پنج بزرگسال در ایالات متحده، یک نفر هر ساله به اختلال اضطراب مبتلا می شود، اما با درمان اضطراب، می توان اثرات این وضعیت را کاهش داد یا حتی از بین برد. ۱

حرفه ای ها نحوه درمان اضطراب را درک می کنند و این خدمات به طور گسترده ای برای کسانی که نیاز دارند در دسترس و موثر هستند. درمان‌های اضطراب معمولاً شامل درمان و/یا دارو می‌شود، اما چندین تغییر در شیوه زندگی و سایر رویکردهای جامع وجود دارد که ممکن است به کاهش علائم اضطراب نیز کمک کند.

چگونه می توان با اضطراب تشخیص داد
در حالی که شما خود را بهتر از هر کس دیگری می شناسید، بیمه و برخی آژانس ها نیاز به تشخیص رسمی دارند تا بتوانند درمان اضطراب را به پیش ببرند. این را می توان با یک پزشک (مراقبت های اولیه یا روانپزشکی مناسب است)، یک روانشناس (اغلب، دکترا یا PsyD)، یا یک متخصص بهداشت روان (یک مشاور حرفه ای دارای مجوز یا مددکار اجتماعی) انجام داد.

هنگامی که با یکی از این متخصصان ملاقات می کنید، به احتمال زیاد آنها یک نوع ارزیابی را با شما انجام می دهند تا نگرانی های سلامت روان، پیشینه و سایر سابقه مرتبط شما را ارزیابی کنند. آنها احتمالاً از راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-V) در این فرآیند برای مقایسه علائم گزارش شده شما با معیار علائم برای تشخیص مناسب ترین تشخیص برای شما استفاده خواهند کرد. پس از تشخیص رسمی، ارائه دهنده مراقبت می تواند این تشخیص و توصیه های خود را برای درمان به بیمه شما یا با ارجاع به یک متخصص بهداشت روان محلی ارسال کند.

درمان اضطراب
برای افرادی که علائم اختلالات اضطرابی مانند نگرانی، وحشت، ترس های شدید و تنش فیزیکی را تجربه می کنند، درمان اضطراب یک انتخاب درمانی عالی است. درمان یا روان درمانی معمولاً شامل صحبت با یک درمانگر در یک محیط فردی، گروهی یا خانوادگی است. برای راحتی بیشتر، قرار ملاقات‌ها می‌تواند در خانه، مدرسه، اداره، یا به‌طور مجازی با تلفن و کنفرانس ویدیویی برگزار شود.

بسیاری از درمان‌های اختلالات اضطرابی مؤثر و مبتنی بر شواهد هستند، بنابراین شرکت‌های بیمه عموماً اکثر گزینه‌ها را پوشش می‌دهند. در تلاش برای رفع موانع پیشگیری از درمان، بسیاری از بیمه ها برای شروع جلسات نیازی به نسخه یا ارجاع ندارند. علائم اضطراب کمتر ممکن است تنها با یک تماس تلفنی فاصله داشته باشد.

درمان شناختی رفتاری اضطراب
شاید مفیدترین شکل روان درمانی برای اختلالات اضطرابی، درمان شناختی رفتاری (CBT) باشد. این کار به این صورت است که مشتری شروع به شناسایی و مخالفت با افکار غیر مفیدی می کند که علائم اضطراب را ایجاد یا حفظ می کند. 2 با جایگزینی افکار مضطرب با افکار آرام، فرد احساس خود را تغییر می دهد.

درمان از طریق مواجهه
مواجهه درمانی نوعی از CBT است که برای مدیریت علائم اضطراب مفید است. این روش شامل کار با یک درمانگر برای مقابله با نگرانی ها به صورت حضوری یا از طریق تصویرسازی است. فردی که از ارتفاع می ترسد ممکن است به تدریج در یک ساختمان اداری بالاتر برود تا زمانی که بالای یک ساختمان بلند بایستد. 2

درمان پذیرش و تعهد
درمان پذیرش و تعهد (ACT) به مدیریت علائم اضطراب با ترکیبی از پذیرش، توجه آگاهی و تغییرات رفتاری کمک می کند. با زندگی در لحظه بدون نیاز به تحلیل و قضاوت خود، افراد می توانند نگرانی ها و ترس های کمتری را تجربه کنند. با افزودن اصلاحات رفتاری برای مقابله با افکار و احساسات مضر، ACT مانند CBT بر ارزش پرداختن به افکار و رفتارها برای محدود کردن اضطراب تأکید می کند. 3

رفتار درمانی دیالکتیکی
رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) به عنوان راهی برای رسیدگی به مراجعین مزمن خودکشی و افراد مبتلا به اختلالات شخصیتی آغاز شد، اما شواهد خوب نشان می‌دهد که این درمان برای اختلالات اضطرابی نیز مؤثر است. DBT عناصر CBT و شیوه های ذهن آگاهی را با هم ترکیب می کند تا بر پذیرش و تغییر تمرکز کند. 3

حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکات چشم
حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکات چشم (EMDR) یک روش درمانی است که به نظر می رسد نحوه پردازش اطلاعات توسط مغز را تغییر می دهد. در جایی که CBT، ACT، و DBT همه اشکال گفتگو درمانی هستند، یک درمانگر EMDR مشتری را از طریق فرآیندی راهنمایی می کند که به او اجازه می دهد ترس، نگرانی و عصبی بودن را به روش های کمتر ناراحت کننده تجربه کند. 3

شواهد تجربی استفاده از EMDR را برای اختلال استرس پس از سانحه پشتیبانی می‌کنند و این درمان بیشتر برای مسائل مرتبط با اضطراب مانند حملات پانیک و فوبیا استفاده می‌شود. برخی از مشتریان EMDR رفع علائم را در کمتر از سه جلسه ۹۰ دقیقه ای یادداشت می کنند. 6

انواع دیگر اضطراب درمانی که ممکن است با آنها روبرو شوید
برخی از انواع دیگر درمان یا تکنیک های درمانی که ممکن است برای علائم اضطراب با آنها روبرو شوید عبارتند از: 4

تکنیک‌های آرام‌سازی: تکنیک‌هایی مانند تنفس عمیق، آرام‌سازی پیشرونده عضلانی ، تصویرسازی هدایت‌شده، و تمرین اتوژنیک ، ممکن است به عنوان بخشی از جلسات CBT یا مستقل از درمان حرفه‌ای گنجانده شوند. این درمان ها با آرام کردن بدن و ذهن، پیامدهای اضطراب را برطرف می کنند.
هیپنوتیزم درمانی: هایفوتراپی می تواند به کاهش اضطراب کمک کند ، به خصوص زمانی که با روش های دندانپزشکی یا پزشکی مرتبط باشد. با این حال، در این زمان، شواهد قاطع کافی برای حمایت کامل از آن به عنوان یک درمان اضطراب وجود ندارد.
مدیتیشن ذهن‌آگاهی: مطالعات نشان داده‌اند که مراقبه ذهن‌آگاهی برای اضطراب در گروه‌های متعددی از مردم مفید است. در آینده، مردم می‌توانند انتظار تحقیقات بیشتری را داشته باشند تا ثابت کنند که ذهن آگاهی و سایر اشکال مراقبه می‌توانند به طور قطعی علائم اضطراب را بهبود بخشند.

پیدا کردن یک درمانگر اضطراب
هنگامی که به شروع درمان فکر می کنید، ممکن است احساس طاقت فرسا و شاید کمی ترسناک داشته باشید. روند یافتن یک درمانگر ممکن است دلهره آور باشد، به خصوص اگر قبلاً در درمان شرکت نکرده باشید. اگر در حال انجام بیمه هستید، اولین قدم این است که بفهمید کدام درمانگران در منطقه شما تحت پوشش بیمه شما هستند. می توانید با شماره پشت کارت بیمه خود تماس بگیرید یا از پایگاه داده آنلاین آنها برای جستجوی ارائه دهندگان مناسب استفاده کنید.

راه‌های مختلفی خارج از تماس با بیمه‌تان وجود دارد که می‌توانید در مورد این فرآیند کمک بگیرید. می‌توانید از پزشک خود برای معرفی بخواهید، می‌توانید با آژانس‌های محلی تماس بگیرید و ببینید آیا آنها فرصت‌هایی دارند یا خیر، یا می‌توانید از یک فهرست آنلاین استفاده کنید که به شما امکان می‌دهد جستجو بر اساس تخصص و پوشش بیمه.

سوالاتی که باید در مورد درمان‌ اضطراب بپرسید

منبع:مرکز مشاوره-درمان اضطراب : درمان روان شناسی و درمان در خانه

هر سال، هفته اول ماه می به عنوان هفته ملی آگاهی از اضطراب و افسردگی شناخته می شود. شیوع اختلالات اضطرابی در طول سال ها به طور پیوسته در حال افزایش بوده است و در دو دهه گذشته تقریباً ۵۰ درصد در سراسر جهان افزایش یافته است. درک تفاوت بین استرس گاه به گاه و یک اختلال اضطرابی، و همچنین افزایش آگاهی و تحقیر سلامت روان، کلید کمک به افرادی است که از اختلالات اضطرابی رنج می برند.

افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی اغلب نگرانی و ترس شدید، بیش از حد و مداوم در مورد موقعیت های روزمره دارند. اغلب، اختلالات اضطرابی شامل اپیزودهای مکرر احساس ناگهانی اضطراب و ترس یا وحشت شدید است که در عرض چند دقیقه به اوج خود می رسد، که به آن حملات پانیک نیز می گویند. 1

هیچ دلیلی برای اضطراب وجود ندارد. رویدادها، ترس ها، موقعیت های روزمره و حتی ژنتیک نقش دارند و می توانند باعث ایجاد اختلالات اضطرابی شوند. انواع مختلفی از اختلالات اضطرابی از جمله اختلالات اجتماعی، عمومی، اختلال هراس، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و اختلالات اضطرابی خاص وجود دارد. درک عوامل خطر و همچنین علائم و نشانه ها می تواند به شناسایی و درمان آنها کمک کند.

علائم و معیارهای تشخیصی برای هر زیر مجموعه از اختلالات اضطرابی منحصر به فرد است. با این حال، در مجموع، طبقه‌بندی بین‌المللی بیماری‌های سازمان جهانی بهداشت (ICD-10) به علائم مکرر موارد زیر اشاره می‌کند:

دلهره (نگرانی در مورد بدبختی‌های آینده، احساس «در حاشیه»، مشکل در تمرکز و غیره)
تنش حرکتی (بی قراری بی قرار، سردرد تنشی، لرزش، ناتوانی در آرامش)
بیش فعالی اتونومیک (سبکی سر، تعریق، تاکی کاردی یا تاکی پنه، ناراحتی اپی گاستر، سرگیجه، خشکی دهان و غیره).
علائم اضطراب در هر فردی متفاوت است، علائم رایج دیگری که ممکن است تجربه شود عبارتند از:

احساس عصبی، بی قراری یا تنش
داشتن احساس خطر قریب الوقوع، وحشت یا عذاب
داشتن ضربان قلب افزایش یافته است
تنفس سریع (هیپرونتیلاسیون)
احساس ضعف یا خستگی
مشکل در تمرکز یا فکر کردن به چیزی غیر از نگرانی فعلی
داشتن مشکل در خواب
تجربه مشکلات گوارشی (GI).
داشتن میل به اجتناب از چیزهایی که باعث ایجاد اضطراب می شود
آمار اختلالات اضطرابی در ایالات متحده
اختلالات اضطرابی شایع ترین بیماری روانی در ایالات متحده است که هر ساله ۴۰ میلیون بزرگسال ۱۸ ساله و بالاتر را تحت تاثیر قرار می دهد، 2 با شیوع پیوسته در طول سال ها افزایش می یابد.

ایالات متحده ۶٫۶۴ درصد از جمعیت جهان را تشکیل می دهد که تحت تأثیر اختلالات اضطرابی قرار دارند .
اختلالات اضطرابی تقریباً ۱۸٫۱٪ از جمعیت را هر ساله تحت تأثیر قرار می دهد
سطوح اختلال در بین بزرگسالان محدوده: 4
اکثر بزرگسالان مبتلا به اضطراب دارای اختلال خفیف با ۴۳٫۵٪ هستند.
۳۳٫۷ درصد دارای اختلال متوسط هستند
۲۲٫۸ درصد دارای نقص جدی هستند
آمار جهانی اختلال اضطراب
در سراسر جهان حدود ۲۸۴ میلیون نفر در سال ۲۰۱۷ یک اختلال اضطرابی را تجربه کردند. این حدود ۳٫۸٪ از جمعیت است که 3 ٪ از آنها ۲٫۸٪ مرد و ۴٫۷٪ زن بودند، که اختلالات اضطرابی را به شایع ترین اختلال سلامت روان یا رشد عصبی تبدیل می کند. 3

شیوع اختلالات اضطرابی در سراسر جهان از ۲٫۵ تا ۷ درصد در کشور 3 متغیر است.
۱۷۹ میلیون زن (حدود ۶۳ درصد) نسبت به ۱۰۵ میلیون مرد بودند
کشورهایی که در سال ۲۰۱۷ بالاترین رتبه را در سراسر جهان داشتند عبارتند از: 3
نیوزلند: ۸٫۵۴ درصد، افزایش ۳ درصدی نسبت به سال ۱۹۹۰
نروژ: ۷٫۵۹ درصد، کاهش ۱ درصدی نسبت به سال ۱۹۹۰
ایرلند شمالی: ۷٫۴۶ درصد، افزایش ۲ درصدی نسبت به سال ۱۹۹۰
آمار اضطراب بر اساس اختلال
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) که در حال حاضر ۷٫۷ میلیون بزرگسال را تحت تاثیر قرار می دهد، ۶ میلیون بزرگسال مبتلا به اختلالات پانیک هستند و فوبیاهای خاص شایع ترین نوع اختلال اضطرابی هستند که بیش از ۱۹ میلیون بزرگسال در ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می دهند .

اختلال اضطراب فراگیر
اختلال اضطراب فراگیر زمانی رخ می دهد که ترس یا نگرانی فرد با شرایط واقعی تناسب نداشته باشد و اغلب با سایر اختلالات اضطرابی یا افسردگی رخ می دهد. این اختلال معمولاً شامل نگرانی بیش از حد و غیرقابل کنترل در مورد فعالیت ها یا رویدادهای روزمره است.

GAD 6.8 میلیون بزرگسال یا ۳٫۱٪ از جمعیت ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد
تنها ۴۳٫۲ درصد تحت درمان هستند
زنان دو برابر مردان در معرض ابتلا هستند 2
GAD اغلب با افسردگی اساسی همراه است
اختلال اضطراب اجتماعی
اختلال اضطراب اجتماعی (SAD )، یا فوبیای اجتماعی، شامل اجتناب از موقعیت های اجتماعی به دلیل احساس خجالت، خودآگاهی و نگرانی در مورد قضاوت شدن یا نگاه منفی توسط دیگران است. بر اساس یک نظرسنجی ADAA در سال ۲۰۰۷، ۳۶٪ از افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی گزارش می دهند که قبل از درخواست کمک، علائم را برای ۱۰ سال یا بیشتر تجربه کرده اند. 2

SAD 15 میلیون بزرگسال یا ۶٫۸٪ از جمعیت ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد
SAD در بین مردان و زنان به یک اندازه رایج است
این اختلال معمولاً در حدود ۱۳ سالگی شروع می شود
آمار اختلالات اضطرابی بر اساس سن
اختلالات اضطرابی افراد را در تمام مراحل مختلف زندگی تحت تاثیر قرار می دهد، اما در برخی از گروه های سنی شیوع بیشتری دارد. تخمین زده می شود که ۳۱٫۱٪ از بزرگسالان ایالات متحده در برخی از مراحل زندگی خود هر گونه اختلال اضطرابی را تجربه می کنند. 4 گروه سنی که به احتمال زیاد تحت تأثیر اضطراب قرار می گیرند، افراد 30 تا ۴۴ ساله هستند. 5

آمار اضطراب در نوجوانان
بر اساس NIMH، تا سال ۲۰۱۰، حدود ۳۱٫۹ درصد از نوجوانان ۱۳ تا ۱۸ ساله مبتلا به اختلال اضطراب تشخیص داده شدند. 6 این گروه های سنی نیز در طول زمان بیشترین افزایش شیوع را دارند.

منبع:مرکز مشاوره-آمار شوکه کننده در مورد اضطراب

اختلال اضطراب فراگیر از علائم، سبب شناسی، تشخیص و درمان

آیا با اختلال اضطراب فراگیر آشنایی دارید؟

امروزه زندگی ها سرشار از اضطراب و استرس می باشد. و اضطراب و نگرانی بهم وابسته هستند و در بسیاری از مواقع با آن ها رو به رو هستید.

اضطراب اگر در حد طبیعی باشد به شما کمک می کند تا در شرایط بحرانی و پرخطر عکس العمل مناسبی از خود نشان دهید و به کمک آن می تواند برای زندگی خود برنامه ریزی دقیقی داشته باشید.

اختلال اضطراب فراگیر، یکی از اختلالاتی است که اضطراب بسیار زیاد و غیرمعقولی در فرد به وجود می آورد و باعث می شود نگرانی های غیرعادی و شدیدی در مورد اتفاقات و روزمرگی های زندگی تجربه کند.

اضطرار فراگیر میتواند تاثیرات منفی بر روی زندگی بگذارد و روابط اجتماعی و روزمرگی های زندگی را درگیر خود می کند و باعث اختلال و ایجاد مشکلاتی در تمام عرصه زندگی می شود.

شناختن علائم و تسخیص به موقع آن باعث می شود که درمان آن راحت تر شود.در این مقاله به بررسی علائم اضطرار فراگیر و تشخیص و درمان آن می پردازیم.

اختلال اضطراب فراگیر چیست؟
اختلال اضطراب فراگیر چیست؟ اختلال اضطراب فراگیر یا GAD نمونه ای از اختلالات اضطرابی می باشد.

این اختلال در فرد نگرانی دائمی و بیمارگونی را نسبت به رویدادهای آینده و تصوراتی بسیار نگران کننده در مورد اتفاقاتی که در آینده احتمال رخ دادنش است به وجود می آورد.

در واقع مشکل فردی که دچار اختلال اضطراب فراگیر است ترس از ابهام می باشد چون دلش می خواهد که تمام امور را در دست بگیرد و آن را کنترل کند.

نشانه های اختلال اضطراب فراگیر در زمان میانسالی به اوج می رسد و با افزایش سن کاهش می یابد. و درصد مبتلا شدن به این اختلال در زنان دو برابر مردان است.

علائم اختلال اضطراب فراگیر چیست؟
آگاهی در مورد اختلال اضطراب فراگیر و شناخت علائم آن برای درمان تاثیر به سزایی دارد و توجه به میزان شیوع این بیماری را باید جدی گرفت.

در زیر اهمیت شناخت و درمان بیماری را مورد بررسی قرار می دهیم.

ناتوانی در کنترل و مدیریت نگرانی ها
در اضطراب فراگیر شما احساس ترس و نگرانی شدیدی دارید به حدی که نمی توانید آن را کنترل کنید.

ممکن است هیچوقت نتوانید آرامش واقعی را تجربه کنبد.

در نتیجه بر روی مسائل مهم زندگیتان نمی توانید تمرکز کنید و قدرت تصمیم گیری در مورد مسائل مهم نخواهید داشت.

نگرانی افراطی و نامعقول بدون دلیل مشخص
در اختلال فراگیر بدون دلیل ناراحت هستید و احساس می کنید که چیزی از درون شما را اذیت می کند ولی دلیل و علت آن را نمی دانید.

این نگرانی به طور مکرر شما را درگیر خود نگه می دارد و نمی گذارد در زندگی آرامش داشته باشید و همیشه دلشوره دارید و نگران هستید.

نگرانی تعمیم یافته به تمام موضوعات
افرادی که دچار اضطراب فراگیر هستند نگرانی آن ها مختص شرایط و موقعیت خاصی نیست و ممکن است در هر شرایطی به سراغشان آید.

این اضطرار موضوع آن بر اساس شرایط سنی افراد متفاوت است.

مثلا در گروه سنی نوجوان و جوانان بیشتر نگرانی آن ها در مورد کار و تحصیل است. و در گروه سنی میانسالی بیشتر نگران سلامتی خود و افراد خانواده می باشند.

منبع:کانون مشاوران ایران-اختلال اضطراب فراگیر

بازی درمانی اضطراب کودکان به او نمی گوید چه کاری انجام دهد، او کاملاً تمام تصمیمات خود را می گیرد و برای تمام احساسات، خواسته ها، تصمیمات و نیازهای ابراز شده اش احترام و اعتبار قائل هست.

به عبارت دیگر، مهم نیست که کودک چه کاری انجام می دهد، هیچ کس او را قضاوت یا ارزیابی نمی کند. در حقیقت بازی درمانی اضطراب کودکان یک راه عالی برای تشویق فرزندتان به صحبت و خندیدن با شما است و مهارت‌های مهمی مانند برخورد با موقعیت های ناشناخته‌ و همچنین شکست را به او آموزش می‌دهد.

بازی درمانی در منزل
۱.بازی هیولا
با کودک به اتاق او رفته و از او بخواهید عروسک یا شی را به عنوان هیولا انتخاب کند، اگر کودک در انتخاب مشکل داشت می تواند خودش برای کودک انتخاب کند اما بهترین کار این است که به کودک اجازه انتخاب بدهید. سپس هیولا را دست خود بگیرید و به سمت کودک بروید و همزمان از عبارتی مانند « گمشو هیولا»، « سمت ما نیا» و عباراتی همانند این استفاده کنید.

در این بازی هیولا به کودک نمی رسد و واکنش های مختلفی نشان می دهند تا زمانی که هیولا به کم ترین فاصله از کودک برسد و سپس بازی متوقف می شود و یوه دیگری به خود می گیرد. این دفعه هیولا دور می شود و کودک آرام به دنبال هیولا می رود و او را تعقیب می کند. بهتر است کودک را تشویق کنید تا احساسات خود را با کلمات بیان کرده و حتی در این راه بزرگنمایی کند.

حتی می توانیم از کودک بخواهیم تا با پا و دست خود به هیولا ضربه بزند. در دو حالت رفتارهای کودک بسیار شدید و حالت افراز و تفریط می شود. کودکانی که اضطراب شدید یا اضطراب پس از صانحه را تجربه می کنند ممکن است خشک شوند و هیچ حرکتی از خود نشان ندهند یا با پرخاشگری زیادی به هیولا حمله کنند و ممکن است پرخاشگری آن ها در حدی باشد که حتی والدین آن ها نتوانند کنترلش کنند.

پیشنهاد مشاور: ۹ بازی احساسات برای کودکان (کودکان ۹ تا ۱۵ سال)

به مرور کودک می تواند نقاشی از هیولا خود کشیده و آن را پاره یا دور بیندازد.

می توانید داستان هایی بسازید و با استفاده از آن داستان ها روحیه کودک خود را بهبود ببخشید مثلا پتویی که وقتی زیر آن می روی دیگر هیولا تو را نمی بیند.

بازی درمانی اضطراب کودکان
۲. بازی خنده
این بازی درمانی اضطراب کودکان برای مشکلات اجتماعی و گوشه گیری بسیار مناسب می باشد. آیا کودک شما به سختی لبخند زده یا در برابر لبخند زدن مقاومت می کند؟ این کار نشانه افسردگی، اضطراب، اختلال نافرمانی و کمال گرایی می باشد.

هدف از این بازی این است که کودک بتواند آزادانه احساسات خود را نشان دهد. این بازی برای زمانی مناسب است که بچه ها دور هم جمع شده و در حال بازی هستند در این شرایط از آن ها بخواهید که سعی کنند بازیکن دیگری را بخندانند، در حالی که طرف مقابل تلاش می کند تا نخندد، اما نمی توانند او را لمس کنند. حتی می توانید شما هم وارد بازی شوید فقط دقت کنید که کودک ناراحت و گریان نشود و جو شاد را برقرار سازید.

این بازی درمانی اضطراب کودکان باید به سرعت انجام شود و جای خود را عوض می کنند.

این تکنیک برای کودکانی مناسب است که دوستان زیادی ندارند و می ترسند که با دیگران ارتباط برقرار کنند و از این امر احساس اضطراب پیدا می کند.

منبع:کانون مشاوران ایران-بازی درمانی اضطراب کودکان

مشاوره اضطراب چیست؟
متاسفانه، اجتناب از مشاوره اضطراب و استرس می تواند منجر به ایجاد اضطراب شدیدتر شود. یک روش درمانی که به عنوان روش درمان شناختی – رفتاری[۱] (CBT) نامیده می شود، در درمان اختلال های اضطرابی کارایی بالایی دارد.

روان شناسان با استفاده از CBT به درمانجوها کمک می کنند تا نحوه شناسایی و مدیریت عواملی را یاد بگیرند که منجر به ایجاد اضطراب در آنها می شود.

۱۰ سوال مقدماتی که معمولا درمانگران می پرسند
یکی از پرسش های درمانجوها، عبارت از سوالاتی می باشد که یک مشاور، مددکار اجتماعی یا روان شناس در اولین جلسه از آنها می پرسد. پاسخ این سوال راحت می باشد:

شما باید سوالات ساده و گسترش دهنده ذهن و سایر سوالات را انتظار داشته باشید.

یک “برنامه تغییر” (که در اغلب مواقع به عنوان “اهداف درمانی” شناخته می شود) بعد از آن ایجاد می شود تا شما را در رفع مشکلاتی راهنمایی کند که در حال حاضر منجر به اذیت شدن شما می شوند.

در زیر ۱۰ مورد از رایج ترین سوالاتی بیان شده است که یک روان پزشک از شما می پرسد تا یک تغییر مثبتی را در طول فرآیند مشاوره ایجاد کند.

۱-چه چیزی باعث شده است که به اینجا بیایید؟
“به نظر می رسد که شما شناخت خوبی نسبت به خودتان دارید و یک سری تفکراتی را در رابطه با مواردی دارید که در اینجا می خواهید بحث کنید. افرادی که به اینجا مراجعه می کنند، شجاعت زیادی دارند، حتی شاید یک مقدار عصبی باشند.

در صورتی که شما موردی را به یاد نیاورید، من یک سری سوالاتی را خواهم پرسید و در رابطه با مواردی که شما می گویید، یک سری نکاتی را یادداشت خواهم کرد تا بتوانم آن را در حافظه خودم نگه دارم.

البته هر زمان که خواستید می توانید حرف های من را قطع کنید و حرف خودتان را بگویید، یا می توانید مکالمه را به هر سمتی که خودتان می خواهید، هدایت کنید. از نظر شما، چه چیزی باعث شده است که به اینجا بیایید؟”

۲-آیا قبلا به یک مشاور مراجعه کرده اید؟
به نظر می رسد که شما با اعتماد به نفس هستید و در شرایط راحتی قرار دارید و می خواهید که در مورد چالش های موجود در زندگی تان صحبت کنید.

این سوالات در مشاوره اضطراب بسیار مهم است.

آیا تا به حال به یک مشاور مراجعه کرده اید؟

در صورت مراجعه کردن، شما قبلا چند جلسه به مشاوره مراجعه کرده اید و مشکلات موجود چه مواردی بوده اند؟

آیا به نتایج مد نظرتان دست پیدا کرده اید، و آیا نتایج به دست آمده پایدار بوده اند؟

مهم ترین نکته ای که از گفته های مشاور یا روانشناس یا مددکار اجتماعی تان به یاد دارید، چه موردی می باشد؟

کدام یک از آنها درست بوده است، یا کدام یک از آنها به نتایج مد نظر شما منجر نشده است؟

۳-از دیدگاه شما، مشکل موجود چیست؟
هر شخصی یک دیدگاه متفاوتی نسبت به مشکل و شخص یا عاملی دارد که راه حل مشکل می باشد.

هدف از مشاوره استرس و اضطراب عبارت از ایجاد یک سری تغییرات مثبت در سریع ترین زمان ممکن و بدون هیچ نوع شتاب زدگی می باشد.

شما چه دیدی نسبت به مشکل دارید یا شما چه تعریفی از مشکل دارید؟
کدام یکی از افراد مشکل زای موجود در زندگی شما منجر به ایجاد مشکلاتتان شده اند؟
شما در طول کار، چه نوع تعاملی با سایر افراد دارید؟
شخصیت خودتان را به چه نحوی تعریف می کنید؟
سه مورد از مهمترین دستاوردهای شما چه مواردی بوده اند؟
چه شخص یا چه چیزی مهمترین مورد در زندگی شما می باشد؟
از دیدگاه شما، مشکلتان چیست؟
۴-معمولا این مشکل منجر به ایجاد چه نوع احساسی در شما می شود؟
همه ما یک سری مشکلات یا چالش هایی داریم که باید با آنها مواجه شویم.

آیا شما یک فرد خوش بین یا یک فرد بدبینی هستید؟ زمانی که یک مشکلی به صورت پیشبینی نشده ظاهر می شود، چه احساسی پیدا می کنید؟

هر چند که هیچ یک از احساسات موجود درست یا اشتباه و خوب یا بد نمی باشند، ولی هر مشکلی منجر به ایجاد یک نوع احساسی در ما می شود.

بنابراین، این مشکل معمولا منجر به ایجاد چه نوع احساسی در شما می شود؟

آیا شما احساس ناراحتی، عصبانیت، ناامیدی، در جاماندگی می کنید یا یک احساس دیگری دارید؟

منبع:کانون مشاوران ایران-مشاوره اضطراب و استرس

پنج نشانه اصلی که نشان می دهد کودک شما دارای اضطراب جدایی است و برخی از مواردی که باید برای کمک به آن در در نظر بگیرید در این مقاله ذکر شده است:

۱. کودک شما وقتی از اتاق بیرون می آید گریه می کند
به عنوان مثال، نوزاد بین سنین چهار تا هشت ماهگی ممکن است زمانی که قادر به دیدن مراقب خود در اتاق نباشد، علائم بیماری و اضطراب شدید را نشان دهد که شامل گریه یا علائم ناراحتی می باشد.

این به این دلیل است که آن ها تازه یاد می گیرند که اشیاء و افراد آشنا را بشناسند و در اطراف آن ها احساس داشته باشند اما هنوز متوجه نمی شوند که فقط به این دلیل که نمی توانند دیگران را ببینند، به این معنی نیست که آنجا حضور ندارند.

بنابراین زمان مناسبی است تا به کودک خود نشان دهید که دوباره ظاهر خواهید شد. بازی «دالی» را با کودک خود تمرین کنید و از این دوران در زندگی او لذت ببرید.

وقتی کودکان بزرگتر می شوند، به مرور یاد می گیرند که والدین آن ها همیشه باز خواهند گشت و به مرور به افرادی که از آن ها مراقبت کرده و نیازهای آن ها را برطرف می کنند، اعتماد لازم را پیدا می کنند.

۲. با دیدن مکان ها و چهره های جدید دچار استرس می شوند
گاهی اوقات هنگام بازدید از مکان های جدید کودک مضطرب می شود. آن ها ممکن است تمایلی به خروج از خانه برای رویداد جدید نداشته باشند، هنگام ورود در گوشه ای بمانند یا رفتارهای عصبی نشان دهند.

ترس از مکان های ناشناخته یکی از رایج ترین عوامل اضطراب آور است. راه مبارزه با این امر این است که کودک خود را تا جایی که می توانید برای مکان های جدید آماده کنید.

به آن ها بگویید کجا می روید. آماده کردن آن ها برای مکان های جدید می‌تواند شامل نشان دادن عکس‌هایی از مکان، افراد آنجا و در صورت امکان، توصیف فعالیت‌ها در آن مکان کنید.

آماده سازی کلیدی است، دانستن اینکه آن ها از افراد جدید چه انتظاراتی می توانند داشته باشند نیز مهم است. گفتگوهای قبلی در مورد رفتار مورد انتظار آن ها و ارتباط با سایر افراد اطرافشان می تواند آن ها را توانمند کند.

۳. اضطراب هنگام خواب
زمان خواب برای بچه هایی که درگیر اضطراب هستند برای خواب دچار مشکل زیادی می شوند.

کودک ممکن است از تاریکی بترسد زیرا نمی تواند در تاریکی بسیاری از چیزها را ببیند بنابراین به آن ها اطمینان دهید که چیزی برای ترس وجود ندارد.

بنابراین دورنمای تنها خوابیدن برای کودک می تواند اضطراب آور باشد. نشانه هایی که کودک شما این را تجربه می کند ممکن است شامل بی میلی به خوابیدن، امتناع از رفتن به رختخواب یا گریه و رفتار عصبانی باشد.

کارهایی وجود دارد که می توانید برای کمک به آنها انجام دهید:

یک روال آرامش بخش، قابل پیش بینی قبل از خواب ایجاد کنید.
فضای اتاق خواب آرام باشد.
کودکان قبل از خواب حیوانات عروسکی یا پتوهای مخصوصی می توانند داشته باشند که خواب را برای آن ها راحت می کند.
مطمئن شوید که فرزندتان آماده است تا با آرامش و بدون اضطراب به رختخواب برود.
۴. تجربیات منفی تاثیر زیادی دارد
طبق تحقیقات، اختلال اضطراب جدایی با «اضطراب رشدی نامناسب و بیش از حد در مورد جدایی از خانه یا از کسانی که فرد به آن ها وابسته است» مشخص می شود.

کودکان مبتلا به اضطراب جدایی ممکن است به دلیل تجربیات منفی دچار این مشکل شده باشند.

اگر جدا شدن از شما برای فرزندتان سخت است، تمایلی به ترک خانه ندارند، یا زمانی که زمان رفتن به جایی است احساس بیماری می کنند، احتمالا یک تجربه منفی را تجربه کرده است.

مانند بسیاری از جنبه های دیگر فرزندپروری، ما باید خطوط ارتباطی را باز نگه داریم. این همچنین می‌تواند به معنای دسترسی به یک مشاور کودک باشد که بچه‌های ما نیز بتوانند به او اعتماد کنند.

تقویت رفتارهای منفی پیرامون اضطراب جدایی یکی از دام هایی است که ما به عنوان والدین ممکن است در آن گرفتار شویم. تسلیم شدن به کج خلقی یا اضطراب بدون تحقیق می تواند باعث شود فرزندانمان احساس امنیت کمتری کنند.

این به این دلیل است که تمام کنترل را در دستان آن ها قرار می دهیم. آن ها به ما نیاز دارند که آن ها را راهنمایی کنیم، از آن ها حمایت کنیم و بدانیم که همیشه در کنار ما امن هستند.

راهکارهای کاهش اضطراب
ما می توانیم برای کاهش اضطراب آن ها و کشف دلیل اضطراب کارهای زیر را انجام دهیم:

صحبت از اتفاق منفی
توانمندسازی فرزندانمان با ابزارهایی برای موفقیت
تمرین زیاد در خانه و بازگشت به جایی که اتفاق رخ داده است.
بچه‌ها باید اعتماد به نفس خود را تقویت کنند، کارهایی را که می‌توانند به تنهایی انجام دهند و بدانند که همیشه مجبور نیستند این احساسات را تجربه کنند، زیرا ما از آن ها حمایت می‌کنیم.

منبع:کانون مشاوران ایران-۵ نشانه که کودک شما اضطراب جدایی دارد

اضطراب در نوجوانان می تواند باعث فشار خون بالا، تضعیف سیستم ایمنی و بیماری هایی مانند چاقی و بیماری های قلبی شود، بنابراین نباید در درمان آن کوتاهی کنید.

همانطور که قبلا در مقالات همین سایت ذکر کردیم، اضطراب عبارت می باشد از؛ یک حالت عاطفی است که عامل مبهمی از ترس ناشی از پیش بینی حوادث نامطبوع در آینده، در آن وجود دارد. این حالت حتی قبل از آن که در شخص، محرک واقعی بوجود آورنه ی ترس حضور داشته باشد، اتفاق می افتد.

علت ایجاد اضطراب در نوجوانان
نوجوانانی که مضطرب هستند و اضطراب را تجربه می کنند در اغلب موارد، از این که علت اضطراب خود را بیان کنند یا توضیح بدهند، درمانده هستند و توانایی توضیح برای حالت خود را نخواهند داشت. البته مواردی گوناگون نیز وجود دارند که در آن ها می توان علت اضطراب و تنش های روحی را مشخص نمود.

به عنوان مثال، در اضطراب ناشی از یک امتحان، زمانی که شخص در مورد امتحان فکر می کند و آن را پیش بینی می کند ، سبب می شود که واکنش های عاطفی در فرد بروز کند. شخصی که دارای اضطراب شدید می باشد، اغلب دارای یک سری واکنش هایی همچون؛ لرزش دست و بدن، عرق کردن، افزایش میزان نبض و تنفس و همچنین سایر واکنش های فیزیولوژیکی و نیز احساس ترس و افسردگی و ابهام بروز می باشد. موارد زیر باعث اضطراب در نوجوانان می شود:

عوامل استرس زای مدرسه

فشار برای موفقیت در مدرسه
فعالیت های بعد از مدرسه و فوق برنامه
تقاضا برای خدمات اجتماعی
نگرانی های ایمنی و بهداشت عمومی
عوامل استرس زا اجتماعی

روابط عاشقانه
مورد قلدری قرار گرفتن
فشار برای تغییر یا کنترل ظاهر فیزیکی
نیاز به تمرکز مداوم بر رسانه های دیجیتال و اجتماعی
عوامل استرس زای خانواده و خانه
استرس خانوادگی

بیماری، مشکلات اقتصادی یا طلاق
تغییرات در روابط خانوادگی
مشاغل و تصمیمات شغلی
اختلال اضطراب در کودکان و نوجوانان
اضطراب از طریق محرک هایی درونی و بیرونی بوجود می آید. به عنوان مثال، زمانی که شخص کاری انجام می دهد که با ارزش هایش تعاملی ندارد، احساس گناه به او دست می دهد، احتمالا این اضطراب بوجود آمده در فرد به دلیل وحشت او از فاش شدن نتایج احتمالی آن عمل برای دیگران می باشد.

شرایط محیطی هم می توانند سبب بروز اضطراب در نوجوانان بشوند. این حالت زمانی بوجود می آید که دیگران فرد را مورد ارزش یابی قرار بدهند، به عنوان مثال، در بازی یا مسابقه فوتبال، یا زمانی که فرد به نتایج حاصل از موقعیتی اطمینان کامل ندارد. علاوه بر این موضوع، اضطراب می تواند معلول توجه زیاد شخص به توانایی هایش در جهت ارضای انگیزه ها و یا منترل داشتن بر موقعیت ها و یا نیز ترکیبی از این دو مورد باشد.

اضطراب بهنجار و ناهنجار
هیچ گاه اضطراب تنها به دانش آموزان و یا حتی بیماران عصبی و یا روانی اختصاص ندارد، بلکه مشکلی همگانی و جهانی نیز می باشد. اضطراب در نوجوانان دارای نشانه های جسمی نیز می باشد، که شامل؛ زخم معده و تنگی نفس است و همچنین دارای نشانه ها و علائم روحی نیز می باشد که شامل واکنش هایی همانند ترس و نیز افسردگی می باشد.

نکته ی جالب این است که شخص مضطرب علت دقیق و خاصی را نمی تواند برای اضطراب خود بیان کند.

اضطراب طبیعی و بهنجار
این نوع اضطراب شامل آن لحظات اضطراب آوری است که به عنوان مثال؛ فرد قبل از آن که وارد جلسه ی امتحان بشود، تجربه می کند. یک نوع احساس درماندگی است که هیچ شخصی قادر به حل این مشکل پیچیده و مبهمی که برای فرد مضطرب پیش آمده نیست. میزان بهنجاری از اضطراب، می تواند مانند؛ تنش های عاطفی، خود یک انگیزه برای رفتار باشد.

مثلا دانش آموزی که درسش را به درستی یاد نگرفته است، امکان این را دارد که با اضطراب نسبت به آن واکنش نشان بدهد و همین اضطراب در نوجوانان مانع داوطلب شدن او برای پاسخ به همان درس در کلاس بشود. در صورتی که همین اضطراب می تواند باعث شود که دانش آموز را برانگیزد و به گونه ای سوق بدهد تا درسش را به خوبی بیاموزد ت بتواند بر آن حالت خود غلبه کند.

اضطراب ناهنجار
اضطراب ناهنجار دارای دارای درجات متفاوت و فراوانی های مختلف می باشد و سبب رفتار و احساساتی می باشد که سبب جلوگیری از کارائی عملی فرد می شود. در اضطراب شدید و مزمن، فرد تحت یک فشار و تنیدگی ناشی از تعارضات درونی قرار می گیرد.

چنین افرادی به طور معمول از سر درد، دل پیچه، پشت درد شکایت دارند و در همه ی لحظات احساس خستگی به آن ها دست می دهد و احساس ناکامی شدیدی دارند، بدون آنکه دلیل ترس خود را بدانند. این گونه حالت ترس می تواند از چند دقیقه تا چند روز و چند ماه هم ادامه داشته باشد.

نشانه و تاثیر استرس در نوجوانان
استرس بر نوجوانان تاثیر زیادی می گذارد و ممکن است باعث افت تحصیلی و حتی مصرف مواد مخدر برای کاهش اضطراب در نوجوانان شود بنابراین باید نشانه های آن را شناخت و آن را درمان کرد:

بدخلقی و عصبانیت
اضطراب و نگرانی بیش از حد
مشکل خواب
افزایش یا کاهش وزن
کاهش علایق نسبت به مواردی که قبلا به آن ها علاقه داشته است.
کاهش انرژی یا خستگی بیشتر از حد طبیعی
مشکل در تمرکز
افت تحصیلی
کاهش شدید انگیزه
داشتن افکار منفی
کناره گیری از دوستان یا فعالیت های مورد علاقه
کاهش یا افزایش اشتها
سردرد
رفتارهای اضطراب مانند جویدن ناخن یا کندن مو
معده درد
دندان قروچه
استفاده از الکل یا مواد مخدر برای خوددرمانی
علائم فیزیکی غیر قابل توضیح، مانند تیک عصبی
راه های کاهش استرس در نوجوانان
۱. تنفس عمیق
تحقیقات نشان می دهد که کند کردن تنفس ممکن است یکی از موثرترین مهارت های مقابله ای برای اضطراب در نوجوانان باشد، زیرا آرامش را بیش تر و هضم را فعال می کند. در اینجا یک تمرین تنفس آسان ذکر شده است که می تواند به مدیریت استرس نوجوانان در هر شرایطی کمک کند.

منبع:کانون مشاوران ایران-اضطراب در نوجوانان

قبل از فکر کردن در مورد اختلالات هیجانی کودک، بهتر است از خود بپرسید: کودک من اضطراب دارد یا عادیست؟ آیا هیچ گاه به شدت احساس نگرانی یا ناراحتی شدید هیجانی نکرده ام؟ به احتمال زیاد پاسخ مثبت است!

همه ما این قبیل هیجان ها را تجربه کرده ایم و این تجربه ها به تنهایی دلیل کافی برای دادن این حکم نیست که نابهنجاری یا نقص در شخصیت و منش وجود دارد. کودکان نیز ترس و اضطراب-همان چالش های هیجانی طبیعی- دارند و این ترس و اضطراب تنها زمانی که شدید، مزمن،ممتد و مزاحم باشد علامتی از اختلال روانشناختی است.

طی پنجاه سال گذشته، یافته های پژوهشی همگی نشان میدهند که ترس و اضطراب در کودکی امری معمول و شایع است (جرسیلد و هولمز، ۱۹۳۵، لاپاس ومونک، ۱۹۵۸، مک فارلن، آلن و هانزیک، ۱۹۵۴، اولندایک و کینگ، ۱۹۹۱، به نقل از کندال، ۱۳۸۹). تحقیقات قدیمی تر مثل تحقیق جرسیلد و هولمز (۱۹۳۵) شیوع ترس و اضطراب را به خوبی اثبات کرد. در ان زمان پژوهش ها نشان دادند که ممکن است کودکان و نوجوانان ۹ تا ۱۳، نوعی ترس شدید با نگرانی جدی تجربه کنند. به نظر می رسد پیچیدگی های ترس کودکان با رسیدن به ۸ سالگی که همراه تحول شناختی کودک و افزایش توانایی او برای استدلال و توسعه پیام های منفی ممکن و نتایج در اینده می باشد افزایش می یابد. هم چنین منابع اولیه ترس و اضطراب با مراحل تحولی در زندگی تغییر می یابد. باید توجه داشت همراه با تحول میزان ترس های گزارش شده کودکان کاسته می شود و کانون ترس تغییر می یابد.

همراه با جریان رشد نوع ترس ها نیز تغییر می کند، یعنی در سنین متفاوت ترس های متفاوتی مطرح می شود. مثلا کودکان ۸ ماهه تا ۲ساله از جداشدن از مراقبان خود می ترسند، اما این ترس بین ۱ تا ۲ سالگی کاهش می یابد. بین ۲ تا ۴ سالگی از شدت دلبستگی کاسته می شود وترس های دیگری مانند ترس از حیوانات وتاریکی ظاهر می شود. بین ۴ تا ۶ سالگی، قدرت تصور و تصویرسازی کودک رشد می کند و تصویرهایی از ارواح، هیولاهای نیمه انسان-نیمه حیوان و صداهای غیرقابل توضیح در شب را می سازد. بعد از۶ سالگی کودک احتمالا بیشتر از آسیب، مرگ یا بلایای طبیعی می ترسد. هم نوجوانان سفیدپوست و هم نوجوانان آمریکایی آفریقایی تبار ترس هایی مشابه درباره صدمه دیدن خود یا دیگران ابراز می کنند، کودک با نزدیک شدن به دوران نوجوانی،ممکن است از پذیرفته نشدن در گروه بزرگسالان بترسد.

جدول: ترس ها و اضطراب های مرتبط با سطوح سنی مختلف در کودکان

سن کانون ترس یا اضطراب
۰-۶ ماهگی عدم حمایت، صدای بلند، محرک های حسی شدید
۶-۹ ماهگی غریبه ها، محرک های ناگهانی یا غیر قابل انتظار (مثل صداها)
۱ سالگی جدایی از فردی که از کودک مراقب می کند، آسیب دیدن، توالت رفتن و غریبه ها
۳ سالگی حیوانات، ماسک ها، تنها ماندن، جدایی از والدین
۴ سالگی تاریکی، حیوانات و سر و صدا
۵ سالگی حیوانات، افراد بد، تاریکی و جدایی از والدین
۶ سالگی غول ها، جادوگرها و دیگر افراد غیر عادی، صدمات جسمی، رعد و برق و تندر، جدایی از والدین (برای مثال هنگام رفتن به مدرسه)
۷-۸ سالگی غول ها، جادوگرها و دیگر افراد غیر عادی، (مثلا انهایی که در کتاب ها و فیلم ها هستند) وقایع غیر عادی موجود در رسانه ها و فیلم ها، (مانند جنگ و بمب گذاری و انفجارها)، تنها ماندن، صدمات و اسیب ها.
منبع: آلن دیک، ۱۹۸۳

محیط اجتماعی در پهنه زندگی چالش های متفاوتی را پیش روی ما می گذارد که مستلزم رشد مهارت ها، باورها یا احساسات جدید است. طی دوران کودکی ترس ها و اضطراب ها این قبیل چالش ها را به وجود می آورند. کودکان با فراگیری روش های مقابله با موقعیت های اضطراب زا و ترس آور این دوران، نحوه کنار آمدن با ترس ها و اضطراب های زندگی آتی را می آموزند. برای مثال اذعان به ترس، رویارویی و سپس مقابله با آن، و در نهایت نترسیدن در واقع توالی رشد کودک است تا در آینده برای مقابله با ترس و اضطراب آماده باشد.

بر اساس متون و ادبیات تحولی، بسیار معقول است که کودکان و نوجوانان نسبت به تجربه ترس ها و اضطراب های مختلف در مراحل مختلف تحول خود اسیب پذیرتر باشند. با وجود این، چه چیزی واکنش و ترس و اضطراب بهنجار را از اضطراب هراس بالینی جدا می سازد؟ متخصصان بالینی دستورالعمل هایی را برای متمایز کردن واکنش ترس طبیعی از شرایط اضطرابی که از نظر شدت، فراوانی، محتوا، دفعات و نشانه های اضطرابی با همتایان بهنجار خود متفاوت هستند تهیه کرده اند (کندال، ۲۰۰۰).

شدت واکنش ترس بیش از انست که برای مقابله با موقعیت لازم است. برای مثال ممکن است کودکی را که هنگام معاینه شدن توسط پزشک، لگد می زند، تکان می خورد و گریه می کند، به عنوان کودک هراسان مشخص کنیم.
واکنش ترس با فراوانی زیادی رخ می دهد، و از راه اطلاع دادن و اطمینان دادن به فرد کاهش نمی یابد. بسیاری از والدین شکایت دارند که ترس کودکان با هیچ نوع اطمینان خاطر دادنی به انها کاهش نمی یابد.
محتوای این واکنش های ترس بر محرک ها یا موقعیت های بی خطر متمرکز است، به عبارت دیگر موقعیت هایی هستند که به هیچ وجه خطری را ایجاد نمی کنند. چنین محرک هایی شامل ترس از مدرسه رفتن، صداهایی مانند بمب یا بالا رفتن از اسانسور است.
به نظر می رسد که واکنش ترس خود به خود بوده و ورای کنترل عمدی کودک است.
واکنش ترس به فرار یا اجتناب از موقعیت منجر می شود. برای مثال کودکی که هنگام بارش باران های شدید از تنها ماندن در خانه اجتناب کند، به عنوان کودکی که از رعد و برق و تندر هراس دارد مد نظر قرار می گیرد.

منبع:کانون مشاوران ایران-کودک من اضطراب دارد یا عادیست؟