پدر و مادر و نحوه فرزند پروری آنان تاثیر بسیار زیادی در شکل گیری شخصیت فرزندان دارد. بنابراین بد رفتاری پدر و مادر می تواند باعث آسیب به شخصیت فرزندان می شود، این مقاله به بررسی رفتار والدین می پردازد، بنابراین این مقاله را از دست ندهید.

دسته بندی های متنوعی از شیوه های فرزند پروری ارائه شده که شیوه فرزند پروری سهل گیرانه، مقتدرانه و مستبدانه، سه سبک رایج فرزند پروری است که توسط باومریند (1971) ارائه شده اند.

این دسته بندی ها بر اساس پاسخگو بودن والدین و قانونمندی آن ها رائه شده است.

پاسخگو بودن به این معنی است که آن ها به تفاوت های بین فردی بچه ها و نیازهای رشدی متفاوت آن ها، حساس هستند.

قانونمندی هم به این معنی است که والدین محدودیت و قوانینی برای رفتار فرزندانشان ایجاد کنند و در صورت تخلف از این قوانین، با آن ها قاطعانه برخورد کنند.

سبک های فرزند پروری
این ویژگی سه سبک فرزند پروری را ایجاد نموده است:

والدین مقتدر که دارای بالاترین سطح از پاسخگو بودن و سطوح بالایی از قانونمندی و انضباط هستند.
سبک فرزند پروری مقتدرانه، ایده آل ترین شیوه فرزند پروری است. والدین مقتدر دارای ویژگی هایی از جمله: انتظارات واضح، محدودیت منطقی و سطوح بالایی از گرمی و حمایت از نیازهای رشدی کودکان، هستند.

والدین سهل گیر که ترکیبی از پاسخگو بودن بالا و قانونمندی پایین را به کار می برند.
این والدین روابط عاطفی بسیار شدیدی با فرزندان خود دارند و در عین حال کنترل کمی بر رفتار آن ها اعمال می کنند. این والدین اگرچه در اغلب اوقات روابط بدی با فرزندانشان ندارند، ولی نظم و قانونی هم برای فرزندانشان ایجاد نمی کنند. بنابراین می توان گفت که این والدین نقش جدی و پررنگی در تعلیم و تربیت فرزندانشان ندارند.

والدین مستبد که دارای سطوح پایینی از پاسخگو بودن هستند و در مقابل قانونمندی بالایی را ارائه می دهند.
چنین والدینی، قوانین سخت و غیر منطقی برای رفتار فرزندان خود فراهم می کنند. آن ها انتظار دارند فرزندانشان بدون چون و چرا دستوراتشان را اجرا کنند و در صورت عدم اطاعت، تنبیه سختی برای آن ها فراهم می کنند. به طور کلی این والدین روابط ضعیفی با فرزندانشان دارند و روابط عاطفی کمی با آن ها برقرار می کنند.

سبک فرزند پروری مستبدانه
می تواند آسیب های زیادی را به فرزندان وارد کند. در واقع بیشتر مشکلات کودکان ناشی از سبک فرزند پروری ناکارآمد والدین است.

انعطاف ناپذیر بودن والدین و سفت و سخت بودن آن ها و طرد دائمی فرزندان و بی تفاوت بودن نسبت به نیازهای عاطفی و روانی آن ها می تواند منجر به مشکلات روانی مختلف در کودکان شود و سبب شود که کودکان در زندگی آینده خود با مشکلات بسیاری مواجه شوند. اینگونه والدین که به عنوان والدین سمی شناخته می شوند با ایجاد فضای سمی در خانواده، باعث صدمات بلند مدت عاطفی، روانی و ذهنی بر کودکانشان می شوند.

مشکلاتی مثل افسردگی، از دست دادن اعتماد به نفس و عزت نفس، احساس بی ارزش بودن، تکانشی و پرخاشگری، اضطراب و استرس مداوم، افت تحصیلی و غیره از جمله پیامدهای شیوه فرزند پروری مستبدانه می باشد.

خصوصیات والدین مستبد و سمی
کنترل گری بیش از حد
والدین سمی کنترل بسیار زیادی روی فرزندانشان اعمال می کنند و تلاش می کنند که از ریز جزئیات فعالیت های او آگاه باشند، اینگونه والدین هیچ گونه آزادی عملی به فرزندانشان نمی دهند و به دلیل اینکه مبادا فرزندشان دست از پا خطا کند مدام او را تحت نظر قرار دارند، فعالیت های فرزندشان را بسیار محدود می کنند و در هر زمینه ای برای او تعیین تکلیف می کنند.

منبع:کانون مشاوران ایران-چگونه با والدین مستبد و سمی کنار بیاییم؟

پدر و مادر و نحوه فرزند پروری آنان تاثیر بسیار زیادی در شکل گیری شخصیت فرزندان دارد. بنابراین بد رفتاری پدر و مادر می تواند باعث آسیب به شخصیت فرزندان می شود، این مقاله به بررسی رفتار والدین می پردازد، بنابراین این مقاله را از دست ندهید.

دسته بندی های متنوعی از شیوه های فرزند پروری ارائه شده که شیوه فرزند پروری سهل گیرانه، مقتدرانه و مستبدانه، سه سبک رایج فرزند پروری است که توسط باومریند (1971) ارائه شده اند.

این دسته بندی ها بر اساس پاسخگو بودن والدین و قانونمندی آن ها رائه شده است.

پاسخگو بودن به این معنی است که آن ها به تفاوت های بین فردی بچه ها و نیازهای رشدی متفاوت آن ها، حساس هستند.

قانونمندی هم به این معنی است که والدین محدودیت و قوانینی برای رفتار فرزندانشان ایجاد کنند و در صورت تخلف از این قوانین، با آن ها قاطعانه برخورد کنند.

سبک های فرزند پروری
این ویژگی سه سبک فرزند پروری را ایجاد نموده است:

والدین مقتدر که دارای بالاترین سطح از پاسخگو بودن و سطوح بالایی از قانونمندی و انضباط هستند.
سبک فرزند پروری مقتدرانه، ایده آل ترین شیوه فرزند پروری است. والدین مقتدر دارای ویژگی هایی از جمله: انتظارات واضح، محدودیت منطقی و سطوح بالایی از گرمی و حمایت از نیازهای رشدی کودکان، هستند.

والدین سهل گیر که ترکیبی از پاسخگو بودن بالا و قانونمندی پایین را به کار می برند.
این والدین روابط عاطفی بسیار شدیدی با فرزندان خود دارند و در عین حال کنترل کمی بر رفتار آن ها اعمال می کنند. این والدین اگرچه در اغلب اوقات روابط بدی با فرزندانشان ندارند، ولی نظم و قانونی هم برای فرزندانشان ایجاد نمی کنند. بنابراین می توان گفت که این والدین نقش جدی و پررنگی در تعلیم و تربیت فرزندانشان ندارند.

والدین مستبد که دارای سطوح پایینی از پاسخگو بودن هستند و در مقابل قانونمندی بالایی را ارائه می دهند.
چنین والدینی، قوانین سخت و غیر منطقی برای رفتار فرزندان خود فراهم می کنند. آن ها انتظار دارند فرزندانشان بدون چون و چرا دستوراتشان را اجرا کنند و در صورت عدم اطاعت، تنبیه سختی برای آن ها فراهم می کنند. به طور کلی این والدین روابط ضعیفی با فرزندانشان دارند و روابط عاطفی کمی با آن ها برقرار می کنند.

سبک فرزند پروری مستبدانه
می تواند آسیب های زیادی را به فرزندان وارد کند. در واقع بیشتر مشکلات کودکان ناشی از سبک فرزند پروری ناکارآمد والدین است.

انعطاف ناپذیر بودن والدین و سفت و سخت بودن آن ها و طرد دائمی فرزندان و بی تفاوت بودن نسبت به نیازهای عاطفی و روانی آن ها می تواند منجر به مشکلات روانی مختلف در کودکان شود و سبب شود که کودکان در زندگی آینده خود با مشکلات بسیاری مواجه شوند. اینگونه والدین که به عنوان والدین سمی شناخته می شوند با ایجاد فضای سمی در خانواده، باعث صدمات بلند مدت عاطفی، روانی و ذهنی بر کودکانشان می شوند.

مشکلاتی مثل افسردگی، از دست دادن اعتماد به نفس و عزت نفس، احساس بی ارزش بودن، تکانشی و پرخاشگری، اضطراب و استرس مداوم، افت تحصیلی و غیره از جمله پیامدهای شیوه فرزند پروری مستبدانه می باشد.

خصوصیات والدین مستبد و سمی
کنترل گری بیش از حد
والدین سمی کنترل بسیار زیادی روی فرزندانشان اعمال می کنند و تلاش می کنند که از ریز جزئیات فعالیت های او آگاه باشند، اینگونه والدین هیچ گونه آزادی عملی به فرزندانشان نمی دهند و به دلیل اینکه مبادا فرزندشان دست از پا خطا کند مدام او را تحت نظر قرار دارند، فعالیت های فرزندشان را بسیار محدود می کنند و در هر زمینه ای برای او تعیین تکلیف می کنند.

منبع:کانون مشاوران ایران-چگونه با والدین مستبد و سمی کنار بیاییم؟