تنوع عصبی (Neurodiversity) به این می پردازد که مردم در سرتا سر جهان دید متفاوتی نسبت به اطراف خود دارند و آن را به شیوه متفاوتی تشخیص می دهند.

«تنوع عصبی» یک اصطلاح است که برای توصیف تفاوت در نحوه عملکرد مغز افراد استفاده می شود. ایده اصلی تنوع عصبی این است که هیچ راه «درست و مشخصی» برای کار مغز وجود ندارد. در عوض، طیف وسیعی از راه‌ها وجود دارد که مردم دنیا را درک می‌کنند.

نوروتایپیکال در تنوع عصبی
نوروتایپیکال به شخصی اشاره دارد که عملکردها، رفتارها و پردازش مغزی استاندارد یا به عبارت دیگر معمولی دارند. افراد نوروتایپیک تمام نقاط عطف رشد و رفتار خود را در زمان ها و سنینی که برای اکثر افراد استاندارد در نظر گرفته می شود، می گذرانند.

افراد نوروتیپیکال معمولاً در معاشرت، یادگیری مهارت های جدید، یا رفتار آن گونه که به آن ها گفته می شود و از آن ها انتظار می رود، مشکلی ندارند.

واگرایی عصبی
واگرایی عصبی برای افرادی استفاده می شود که عملکرد مغز آن ها در یک یا چند حالت متفاوت از آنچه که استاندارد یا معمولی در نظر گرفته می شود می باشد.

راه‌های مختلفی برای تشخیص واگرایی عصبی وجود دارد، از روش‌های بسیار خفیف که اکثر مردم هرگز متوجه آن نمی‌شوند تا راه‌های واضح‌تری که منجر به رفتارهای متفاوت از استاندارد در جامعه می‌شود.

در محل کار و مدارس با برآوردن نیازهای منحصر به فرد هر فرد و فرد درگیر واگرایی عصبی می توان از حضور آن ها بهره مند شد، به طور مثال باید سعی کنیم:

به فردی که دچار واگرای عصبی است، این آزادی را دهیم تا وظایف و تکالیف را به روش خودش انجام دهد.
آموزش کارکنان ودانش آموزان دیگر در مورد تنوع عصبی و نحوه برخورد با آن.
ایجاد فضایی دوستانه
ارائه هدفون های مسدود کننده صدا و نویز برای فردی که صدا را تحریک کننده می دانند.
اوتیسم نوعی تنوع عصبی
اوتیسم به عنوان یک “اختلال طیف” شناخته می شود، زیرا از خفیف تا شدید متغیر است. اوتیسم قبلاً انواع مختلفی داشت، مانند آسپرگر و اختلال نافذ رشد (PDD)، اما اکنون همه آن ها به عنوان یک اختلال طیف اوتیسم طبقه بندی می شوند. همان طور که می دانید اوتیسم می تواند بر رفتار و احساسات فرد تأثیر بگذارد.

این بیماری مجموعه گسترده‌ای از شرایط بوده که شامل چالش‌هایی با مهارت‌های اجتماعی، رفتارهای تکراری و مشکلات گفتاری می باشد و می‌تواند افراد را فقط به برقراری ارتباط غیرکلامی سوق دهد.

افراد اوتیستیک اغلب ویژگی های زیر را نشان می دهند: توجه زیاد به جزئیات، مهارت های تمرکز قوی، خلاقیت و توانایی های یادگیری بصری.

بیش فعالی
اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) یک اختلال بی نظمی عملکرد اجرایی است، به این معنی که افراد ممکن است در مدیریت افکار، توجه، رفتار و احساسات خود دچار مشکل شوند.

افراد مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی ممکن است در سازماندهی مطالب مشکل داشته، بی قرار باشند، بی علاقه به نظر برسند و در هنگام تجربه برخی احساسات رفتار نامناسبی از خود نشان دهند.

افراد مبتلا به ADHD غالباً مشکل گشا هستند زیرا چارچوب فکری مشخص ندارند بنابراین ممکن است پرانرژی و “سرگرم کننده” باشند.

نارساخوانی
نارساخوانی (Dyslexia) شامل صحبت کردن، خواندن و نوشتن است. نارساخوانی معمولاً با اشتباه خواندن، نوشتن یا گفتن کلمات یا حروف نامرتب همراه است، اما تنها محدود به این موارد نمی باشد. به عنوان مثال، ممکن است شامل مشکل در سازماندهی کلمات در جملات، مشکل در دستیابی به واژگان یا تلفظ کلمات یا چالش در پیروی از دستورالعمل ها باشد.

افراد مبتلا به نارساخوانی اغلب متفکرانی هستند که در پردازش بصری عالی می باشند. علاوه بر این، آن ها تمایل به آگاهی فضایی داشته و ممکن است بسیار خلاق باشند.

منبع:کانون مشاوران ایران-تنوع عصبی چیست و چرا اهمیت دارد؟

ارتقاء شخصی

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان راه های ارتقاء شخصی را ارائه داده و به شما کمک کند بر موانع دستیابی به اهداف زندگی خود غلبه کنید.

ما روش هایی برای کاهش استرس و بهبود عزت نفس ارائه دهیم. ما به شما کمک می کنیم تا از افکار و رفتارهایی که شما را در زندگی عقب می اندازند رهایی پیدا کنید و درهایی را به روی آینده ای بهتر و رضایت بخش تر باز کنیم.

ارتقاء شخصی چیست؟
ارتقاء شخصی نوعی مشاوره است که به شما کمک می کند مشکلات را حل کنید و مسیرهایی را برای دستیابی به اهداف خود بیابید. ما به شما کمک می کنیم تا از احساسات، افکار، عواطف و الگوهای رفتاری که بر زندگی روزمره شما حاکم است آگاهی پیدا کنید.

بخشی از این درمان شامل تغییر صدای درونی شما از نگرش منفی به مثبت گرایی عینی است و به شما کمک می کند راه خود را از میان موانع پیدا کنید.

ارتقاء شخصی
همه ما با مبارزات درونی روبرو هستیم. اما با توجه به نحوه برخورد با مبارزات، می‌توانید روش‌های جدیدی برای مقابله و کار برای رسیدن به چیزهایی که می‌خواهید به دست آورید، بیاموزید. به مرور شما خودآگاهی و درک بهتری از اینکه چه کسی هستید و به چه چیزی نیاز دارید را یاد می گیرید.

راه های ارتقاء شخصی
درمان ارتقاء شخصی بسیار فردی می باشد. درمانگر در مورد شما می آموزد تا بفهمد چه روش هایی برای موقعیت منحصر به فرد شما بهترین نتیجه را دارد. با این حال، بسیار مهم است که از طریق روش های مبتنی بر شواهد کمک بگیرید. این ها سالم ترین رویکردهایی هستند که نتایج اثبات شده ای را به همراه دارند.

درمان شناختی رفتاری
درمان شناختی رفتاری (CBT) یکی از درمان های مبتنی بر شواهد است. درمان شناختی رفتاری بر غلبه بر الگوهای فکری منفی که شما را در زندگی عقب نگه می دارد، تمرکز می کند. تحقیقات اثربخشی درمان شناختی رفتاری را ثابت کرده است.

درمان شناختی رفتاری به شما کمک می کند تا برای تغییراتی که در رفتارهای خود به دنبال آن هستید، تفکر مثبت را تقویت کنید.

کلیدهای ارتقاء شخصی
درمان شما باید برای وضعیتی که دارید مناسب باشد. این باید یک رویکرد ثابت شده باشد که برای افرادی که درگیری هایی که شما با آن روبرو هستید را تجربه می کنند موثر می باشد. در مرکز مشاوره ستاره ایرانیان، ما از روش های اثبات شده متناسب با شخصیت، فرهنگ، اهداف، موانع و نیازهای منحصر به فرد شما استفاده می کنیم.

علاوه بر فردی بودن راه های ارتقاء شخصی باید عوامل کلیدی دیگری را برای موفقیت نهایی در نظر بگیرید. این عوامل عبارتند از:

هدف مداری
ارتقاء شخصی بدون دستیابی به هدف قابل اندازه گیری نیست. شما باید بدانید که می خواهید از طریق هدف قابل دستیابی به چه چیزی برسید. هدف باید چیزی باشد که احساس کنید قابل دستیابی می باشد.

در حالی که همه ما رویاهای بزرگ خود را داریم، اهداف برای بهبود خود با اهداف کوچک به سمت اهداف نهایی شروع می شوند. دستاوردهای کوچک شما را قادر می سازد با انگیزه بمانید و از رسیدن به آن ها خوشحال شوید.

ارتقاء شخصی
مسئولیت پذیری
مسئولیت پذیری بخش عمده ای از تعهد برای دستیابی به اهداف شما است. از طریق درمان، یاد می گیرید که خود را مسئول نگه دارید. در عین حال، درمانگر شما کمک می کند تا مسئولیت پذیری را حفظ کنید و به مسیر خود ادامه دهید.

برای موانع برنامه ریزی کنید
در راه رسیدن هر هدفی که در زندگی داشته باشید، با موانعی روبرو خواهید شد. این یک حقیقت اجتناب ناپذیر است. اما دستاورد واقعی از شناسایی این موارد و ایجاد یک برنامه اساسی برای غلبه بر آن ها حاصل می شود.

در جلسات مشاوره، شما برای موانع آماده می شوید و مهارت های مقابله ای را یاد می گیرید تا از آن ها عبور کنید. این مهارت ها به شما در رسیدن به اهدافتان در آینده نیز کمک می کند. از طریق درمان درها را به روی موفقیت بیشتر در تمام زمینه های زندگی خود باز می کنید.

منبع:کانون مشاوران ایران-ارتقاء شخصی

آیا قربانی آزار و خشونت خانگی هستید؟

شما به راحتی می توانید تشخیص دهید که آیا قربانی آزار و خشونت خانگی هستید؟ قبل از پاسخ به این سوال باید دو دسته اطلاعات در مورد آن داشته باشید.

اول، باید بدانید که سوء استفاده و خشونت خانگی چگونه به نظر می رسد و چگونه در روابط ظاهر می شود. دوم، باید بتوانید از شرایط خود عقب نشینی کنید تا بتوانید آن را به طور عینی ارزیابی کنید. هنگامی که این دو عامل را برای ارزیابی رابطه خود ترکیب کنید می توانید آن را بررسی کنید.

وقتی خشونت فیزیکی نیست
تشخیص آزار فیزیکی نسبتاً آسان است، زیرا می توان با آسیب فیزیکی آن را مشاهده کرد به طور مثال ممکن است استخوان های شما را بشکند یا باعث کبودی قسمتی از بدن شما شود.

با این حال، همه آزارها فیزیکی نیستند. یک رابطه با خشونت عاطفی شما را در بیمارستان بستری نمی کند، اما مطمئناً می تواند سلامت روان شما را تحت تاثیر قرار دهد.

سوء استفاده کننده کیست؟
نشانه های سوء استفاده از ویژگی های سوء استفاده کنندگان نشات می گیرد. وقتی شریک زندگی تان با شما بدرفتاری می کند، به احتمال زیاد یک یا همه ویژگی ها و رفتارهای زیر را نشان می دهد:

آن ها دیگران را ملک خصوصی خود می دانند. از واژه و عبارت مال من زیاد استفاده می‌کنند.
آن ها به شدت حسادت می کنند.
از نظر فیزیکی و کلامی با حیوانات یا کودکان خشن هستند.
غیرقابل پیش بینی می باشند. به صورتی که در بیشتر مواقع احساس می کنید باید مراقب آن ها باشید.
طبع گرمی دارند. و تقریباً از هر چیزی به راحتی عصبانی می شوند.
دوست دارند رفتار دیگران را کنترل کنند.
تصورات قدیمی از نقش زن و مرد دارند.
جالب است بدانید آنچه اغلب در خشونت خانگی اتفاق می‌افتد این است که یک نفر می‌گوید مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد و سپس دیگری می‌گوید که نه، آن ها هستند که مورد آزار قرار می‌گیرند.

برخی از روابط از هر دو طرف توهین آمیز و خشن می باشند. کمک گرفتن از مشاور می تواند به شما کمک کند تا با آزار خانگی مقابله کنید و رابطه خود را بهبود ببخشید.

آیا قربانی آزار و خشونت خانگی هستید؟
نشانه های بیرونی خشونت خانگی
نشانه های خشونت خانگی را باید در رفتارهای زوجین جست و جو کنید، در این روابط به جای احترام گذاشتن به احساسات و حقوق شما به عنوان یک فرد، آن ها شما را به دارایی تبدیل می کنند تا به آنچه می خواهند برسند. توجه به نشانه‌های زیر در رابطه‌ی خشونت‌آمیز می‌تواند به شما کمک کند که رابطه خود را ارزیابی کنید.

وقتی نمی‌خواهید شما را مجبورت می‌کنند رابطه جنسی داشته باشد.
وقتی اتفاق بدی می افتد شما را سرزنش می کنند.
در محل کار یا مدرسه شما را تخریب می کنند.
امور مالی مشترک را کنترل می کنند.
شمارا به خیانت متهم می کنند.
به شما اجازه نمی دهند لباس یا سایر دارایی های خود را انتخاب کنید.
آنها کنترل می کنند که کجا می روید و چه کسانی را می بینید.
اعتماد به نفس شما را تخریب می کنند.
عمدا شما را در مقابل دیگران شرمنده می کنند.
به شما دروغ می گویند و سپس باعث می شوند که به سلامت عقل خود شک کنید.
نشانه های درونی خشونت
همچنین می توانید نشانه‌های رابطه خشونت آمیز را در احساسات، افکار، کلمات و رفتارهای خود مشاهده کنید. سوالات زیر را از خود بپرسید و سپس در نظر بگیرید که آیا واکنش های شما ناشی از رفتار آزادهنده فرد خاصی با شما بوده است یا خیر.

آیا آدم با ارزشی هستم؟
آیا باهوش هستم؟
آیا عاقل هستم؟
آیا قابل اعتماد هستم؟
آیا دیگران مرا دوست دارند؟
آیا به خوبی دیگران هستم؟
پاسخ‌ منفی به سؤالات بالا ممکن است از باورهایی باشد که از دوران کودکی خود داشته اید، اما ممکن است از نحوه صحبت و رفتار آزارگر فعلی‌تان با شما باشد. از خود بپرسید که آیا همیشه این نظرات را در مورد خود داشتید یا این که از زمانی که وارد رابطه شدید این احساسات را تجربه می کنید.

آیا قربانی آزار و خشونت خانگی هستید؟
همچنین از خود بپرسید که اگر کسی همین رفتار و گفتار را با عزیزان و اطرافیان شما داشته باشد، چه واکنشی خواهید داشت. اگر اجازه نمی‌دهید با دوستتان، فرزندتان یا والدینتان چنین رفتاری شود، اجازه ندهید که با شما نیز چنین رفتاری شود.

اگر باور دارید که در یک رابطه توهین آمیز هستید، به دنبال کمک بگردید.

علاوه بر اینکه در یک رابطه توهین آمیز افکار منفی را تجربه می کنید، رفتارهای شما نیز می تواند نشان دهنده این باشد که شما در یک رابطه سمی هستید.

به عنوان مثال، شما ممکن است به جای نگاه کردن به چشم های دیگران، به پایین نگاه کنید، از حرف زدن بترسید و به همین دلیل بسیار ساکت شوید و سعی می کنید از گفتن کلمات نادرست خودداری کنید، ممکن است دست از تلاش برای چیزهای جدید بردارید زیرا به این باور رسیده اید که شما لیاقت چیزهای بهتر را ندارید.

منبع:کانون مشاوران ایران-قربانی آزار و خشونت خانگی به قهرمان تبدیل شد

معجزه های مشاوره خانواده خوب

اگر در خانواده، ازدواج یا سایر روابط خود دچار پریشانی هستید، مرکز مشاوره ستاره ایرانیان می تواند به شما کمک کند. خانواده درمانی به شما کمک می کند تا از طریق الگوها یا سیستم های ناسالم برای یافتن صلح، هماهنگی و همکاری کار کنید.

خانواده درمانی، مشاوره زناشویی و سایر مشاوره های ارتباطی می تواند به همه کمک کند تا از یک سبک زندگی شادتر بهره مند شوند.

خانواده درمانی چیست؟
خانواده درمانی و زوج درمانی انواعی از روان درمانی ها هستند که برای کاهش تعارض در روابط طراحی شده اند. این روش های درمانی با بهبود نحوه تعامل اعضای خانواده کار می کند. برخلاف مشاوره فردی که مشکلات درونی فرد را درمان می کند، خانواده درمانی بر اصلاح الگوهای ناسالم و ایجاد سیستم های مثبت برای حل مسئله تمرکز می کند.

چه کسانی به خانواده درمانی یا مشاوره خانواده نیاز دارند؟
«خانواده» در خانواده درمانی یا مشاوره رابطه می تواند تعربف متفاوتی داشته باشد. خانواده شما متشکل از افرادی است که از شما حمایت می کنند. این افراد ممکن است خویشاوندان خونی یا افراد دیگری باشند که در خانه شما زندگی می کنند. به یاد داشته باشید که روابط خانوادگی سالم کلید سلامت روان شماست.

اگر خانواده شما با چالش های خاصی دست و پنجه نرم می کند، خانواده درمانی می تواند کمک کند. همچنین کمک به اعضای گروه برای سازگاری با تشخیص سلامت روانی یکی از اعضا، مفید است. اهداف خانواده درمانی معمولاً بر حل تعارض و بهبود ارتباطات متمرکز هستند

موضوعات خانواده درمانی
روابط شما می تواند از درمان یا مشاوره زناشویی در موقعیت هایی مانند موارد زیر بهره مند شود:

کودکی که مشکلات رفتاری، اعتیاد، اختلال خوردن یا مشکلات مدرسه را تجربه می کند.
تروما یا اندوهی که همه اعضای گروه را تحت تأثیر قرار می‌دهد
سازگاری با اعضای خانواده، مانند فرزند جدید
خشونت خانگی
اختلاف والدین
طلاق
مشکلات مالی
انواع رایج خانواده درمانی
هنگامی که از مرکز روانشناسی ستاره ایرانیان برای خانواده درمانی، مشاوره زناشویی یا سایر مشاوره های ارتباطی کمک بگیرید، از راهنمایی متخصصان مجرب و آموزش دیده ما بهره مند می شوید. آن ها از روش‌های مختلفی استفاده می‌کنند، به‌ویژه روش‌هایی که برای نیازهای خاص خانواده شما مناسب‌تر است.

برخی از انواع رایج خانواده درمانی عبارتند از:

خانواده درمانی بوونین
خانواده درمانی بوونین زمانی به خوبی جواب می دهد که سایر اعضای خانواده به دلایلی نخواهند یا نتوانند در جلسات درمانی شرکت کنند. این روش از تمایز به عنوان مفاهیم اصلی خود استفاده می کند. تمایز به افراد کمک می کند با استفاده از نامه نگاری و راهبردهای دیگر یاد بگیرند که چگونه در روابط خانوادگی خود واکنش عاطفی کمتری نشان دهند.

مشاوره خانواده
درمان ساختاری
درمان ساختاری به خانواده ها کمک می کند تا مرزهای سالمی را تعیین کنند و با برنامه ریزی و تقسیم مسئولیت نقش های مثبتی را ایفا کنند. در این روش درمانگر مطمئن می شود هیچ یک از اعضای خانواده در خانواده قدرت زیادی را در اختیار ندارند.

مدل سیستماتیک
این مدل درمانی قدرت خانواده را به عنوان یک بازی ناخودآگاه که مشکلات را تداوم می بخشد بررسی می کند. از موضع خنثی، درمانگر با خانواده مقابله می کند تا به درک بیشتر مشکلات پیش آمده کمک کند.

منبع:کانون مشاوران ایران-معجزه های مشاوره خانواده خوب

۵ افسانه در مورد اختلال شخصیت اجتنابی

افسانه های زیادی در مورد اختلال شخصیت اجتنابی و افراد مبتلا به آن وجود دارد. یادگیری حقایق می تواند به این افراد در یافتن درمان مناسب کمک کند.

بسیاری از تصورات نادرست در مورد افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی (AVPD) وجود دارد. در حالی که افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی ممکن است خجالتی یا ضداجتماعی دیده شوند، اما در واقع دارای یک اختلال روانی هستند که مانع از توانایی آن ها از معاشرت با دیگران می شود.

پس از تشخیص، مبتلایان به اختلال شخصیت اجتنابی می توانند با موفقیت درمان شود. درک اختلال شخصیت اجتنابی برای یافتن کمک مناسب یا کمک به مبتلایان به این بیماری برای دریافت درمان مورد نیاز کلیدی می باشد.

۵ افسانه در مورد اختلال شخصیت اجتنابی
افسانه اول: افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی خجالتی هستند.
واقعیت: افراد مبتلا به اختلال شخحصیت اجتنابی یک وضعیت روانی دارند که فراتر از احساس خجالتی بودن است.

بسیاری از افراد خجالتی، عصبی بوده و صحبت کردن با افراد جدید باعث ترس خفیف یا خجالت آن ها در یک موقعیت اجتماعی می شود. افراد خجالتی با این احساسات به شیوه ای سالم برخورد می کنند و همچنان زندگی اجتماعی رضایت بخشی دارند.

با این حال، اختلال شخصیت اجتنابی باعث می شود این احساسات طاقت‌فرسا شده و از رفتن افراد به مکان‌هایی که امکان تعامل اجتماعی وجود دارد، جلوگیری کرده و تأثیر منفی شدیدی بر زندگی روزمره و شخصی آن ها می گذارد.

افسانه دوم: اختلال شخصیت اجتنابی همان درونگرایی است.
واقعیت: اختلال شخصیت اجتنابی و درونگرایی کاملاً متفاوت هستند.

برعکس این که بسیاری از افراد درون گرایی را مانند اختلال شخصیت اجتنابی می دانند. درونگرایی به هیچ وجه یک اختلال روانی نیست، بلکه یک ویژگی شخصیتی طبیعی و سالم می باشد. بسیاری از افراد درونگرا در واقع از معاشرت لذت می برند، دوستان زیادی دارند و دوست دارند با افراد جدید ملاقات کنند.

آن ها صرفاً به مقدار مشخصی زمان یا خلوت نیاز دارند تا احساس آرامش، استراحت یا شارژ داشته باشند. این افراد ممکن است در هر نقطه ای از طیف برون گرایی-درون گرایی قرار بگیرند و برخی از آن ها کم و بیش احساس درون گرایی دارند.

از سوی دیگر، افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی ممکن است شرکت در موقعیت های اجتماعی را تقریبا غیرممکن بدانند. این اجتناب ناشی از تمایل به گذراندن زمان به صورت تنهایی نیست، بلکه به دلیل نگرانی بیش از حد در مورد انتقاد یا احساس خجالت است.

5 افسانه در مورد اختلال شخصیت اجتنابی
افسانه سوم: افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی دیگران را دوست ندارند.
واقعیت: افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی اغلب تمایل به صمیمیت و روابط نزدیک دارند.

اجتناب افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی از موقعیت های اجتماعی به این دلیل نیست که از افراد دیگر خوششان نمی آید. بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال شخصیت اجتنابی تمایل شدیدی به دوستی یا ارتباط صمیمانه با دیگران دارند.

با این حال، آن ها اغلب از ایجاد این پیوندهای نزدیک به دلیل ترس شدیدشان از مورد منفور شدن، تمسخر یا قضاوت خشن باز می مانند. اغلب اوقات آن ها نقص‌های درک شده خود را دلیلی برای ناتوانی در برقراری روابط سالم می‌دانند و تنها زمانی وارد تعاملات اجتماعی می‌شوند که مطمئن باشند پذیرفته می‌شوند و مورد انتقاد قرار نمی‌گیرند

منبع:کانون مشاوران ایران-۵ افسانه در مورد اختلال شخصیت اجتنابی

بر روی زمین چه چیزی مهم تر از توصیف یک پدیده بیولوژیکی به نام عشق اول در فیزیک و شیمی می باشد؟

“آلبرت انیشتن”

حق با انیشتن بود، علم هرگز نمی تواند شگفتی عشق را سترون کند (عشق اول یا دیگر عشق ها). مهم نیست که ما در مورد عشق چه می آموزیم، عشق هم چنان یکی از با معناترین و قوی ترین نیروهای روی کره خاکی است، هم چنان که باید باشد.

با این وجود، اجازه دهید به بررسی انچه تاکنون از عشق اموخته ایم بپردازیم:

عشق اعتیادآور است

فکر کردن در مورد انکه دوستش می دارید، مخصوصا در یک رابطه جدید، منطقه تگمنتوم شکمی (VTA) را در مغز فعال می کند، قسمتی که جریانی از نوروترنسمیتر دوپامین (هورمون لذت نیز نامیده می شود) را به سمت مراکز پاداش یا لذت مغز ازاد می کند، یعنی هسته دمدار و هسته اکامبنس. این مسئله یک تاثیر بالای شبه مخدر در عاشق می گذارد، که می‌تواند اعتیادآور باشد.

در همین حین، مغز درگیر عشق، یک افزایش در هورمون استرس نوراپی نفرین را تجربه می کند، هورمونی که ضربان قلب و فشارخون را افزایش می‌دهد، و تاثیر ان شبیه هنگامی است که افراد مواد محرک اعتیاداور مانند متاآمفتامین ها رو مصرف می کنند.

برای مطالعه بیشتر:

راز شادی در ارتباط زوجین

عشق با افکار وسواسی همراه است.

مغز درگیر عشق یک افت در انتقال دهنده سروتونین را تجربه می کند. سروتونین یک احساس تحت کنترل بودن را به فرد می دهد. هم چنین این هورمون فرد را در مقابل احساس تردید و ناپایداری محافظت می کند. هنگام افت این انتقال دهنده، احساس کنترل ما کاهش یافته و ما به طرز وسواس گونه ای بر روی آنچه احساس کنترل مارا خدشه دار می کند گیر می کنیم، و از انجایی که عشق به طور کلی غیر قابل پیش بینی است هدف اولیه ای برای وسواس شدن و حساسیت روی ان می شود. اصطلاح “دیوانگی در عشق” در واقع اصطلاح خلاف واقع هم نیست.

عشق مستعد رفتارهای بی پرواست

قشر پیش پیشانی، مرکز کنترل، فرمان دهی و استدلال، هنگامیکه عاشق هستیم کمتر کار می کند. در عین حال، آمیگدال، عنصر کلیدی سیستم تهدید-پاسخ مغز، فعالیتش تغییر می کند. ترکیب این تاثیرات تمایل بیشتر به خطر کردن است، و ممکن است فرد بی پرواتر به نظر برسد.

عشق و شهوت می توانند همزمان با هم در مغز وجود داشته باشند، نه الزاما برای همان فرد.

به نظر عشق و شهوت موضوعاتی جداگانه می آیند، اما در واقع مکانیزم های پاسخدهی عصبی انها در مغز بسیار با یکدیگر هم پوشی دارند. انها هر دو یک احساس عالی بودن را ایجاد می کنند، هر دو اعتیاداور هستند، و هر دو مناطق مشابهی را از مغز تحت تاثیر قرار می دهند. اما انها به اندازه کافی جدا هم هستند به طوریکه شما می توانید کسی را دوست بدارید و همزمان نسبت به فرد دیگری احساس شهوت داشته باشید.

در طول زمان، این تمایز معنی دار تر شده است. برای مثال، مغز افرادی که در یک ارتباط عاشقانه طولانی مدت هستند افزایش فعالیت در پالیدوم شکمی را نشان داده اند، منطقه ای غنی از اکسی توسین و وازوپرسین که پیوند و دلبستگی طولانی مدت را تسهیل می کند.

مردان عاشق به شدت موجودات دیداری هستند

مغر مردان عاشق نسبت به زنان در همین وضعیت فعالیت بیشتری را در کرتکش دیداری نشان داده است، و این نشان دهنده همین حقیقت است که بصورت کلی مردان بیشتر از زنان در شرایط رمانتیک از لحاظ دیداری تحریک می شوند.

زنان عاشق جزئیات را به یادمی آورند.

مغز زنان عاشق فعالیت بیشتری را در هیپوکامپ نشان داده است، منطقه ای که با حافظه در ارتباط است، بنابراین زنان در این وضعیت جزئیات بیشتری را از ارتباط به خاطر می سپرند. هم چنین باید خاطر نشان کرد که هیپوکامپ در مغز زنان درصد بیشتری از مغز را فرا می گیرد.

تماس چشمی جادوی عشاق است.

نوزادان و عاشقان یک چیز مشترک دارند: تماس چشمی بیش از هر عامل دیگر، مجرای ارتباط هیجانی می باشد.

زمانی که عشاق از “نگاه مجذوب” عشق خود می گویند، این تنها یک اصطلاح عاشقانه و شاعرانه نیست یک حقیقت بیولوژیکی است. تماس چشمی بهمراه لبخند یک ترکیب خاص نیرومند را می سازد.

در این راستا، تعامل صدا نیز با تماس چشمی تاثیر خود را می گذارد. صدا بیش از انچه ما فکر می کنیم اطلاعات را انتقال می دهد، و هم چنین می توان به تسهیل یک ارتباط هیجانی کمک کند، ولی هم چنان نسبت به ارتباط چشمی در وهله دوم قرار دارد.

بی بند و باری و یا تک همسری بودن تحت تاثیر شیمی مغز قرار می گیرند.

دانشمندانی که به مطالعه تک همسری و بی بند وباری می پردازند خدمت بزرگی به مخلوقات می کنند زیرا انها اینه شگرفی را به سوی ارتباطات انسانی فراهم می اورند. یکی از انواع موش های صحرایی تک همسری هست و در طول زندگی تنها با یک جفت پیوند برقرار می کند. نوع دیگر موش صحرایی (موش صحرایی مونتان) چند همسری و بی بند و بار است. تفاوت کلیدی بین دو نوع موش صحرایی به نظر ژنتیکی می اید، البته اگر بخواهیم در نظر بگیریم که موش های صحرایی از لحاظ ژنتیکی نود و نه درصد همتا هستند.

منبع:کانون مشاوران ایران-فرآیند عشق در مغز

۷ فواید غیرمنتظره پیاده روی برای سلامتی

۳۰ دقیقه پیاده روی هر روز می تواند سلامت را بیشتر از حد انتظار شما بهبود بخشد. می تواند به طور قابل توجهی سلامت روانی و عاطفی شما را بهبود بخشد و به شما خواب کمک کند.

اما چالش اصلی این است که پیاده روی (یا به طور کلی حرکت مداوم) را به بخشی منظم از برنامه روزانه خود تبدیل کنید. برای اینکه یاد بگیرید چگونه هر روز ۳۰ دقیقه پیاده روی کنید این مقاله را از دست ندهید.

فواید پیاده روی روزانه
۱٫پیاده روی سلامت قلب را بهبود می بخشد.
دلایلی وجود دارد که از پیاده روی به عنوان یکی از بهترین ورزش ها برای سلامت قلب یاد می شود. بنیاد ملی قلب استرالیا تخمین می زند که ۳۰ دقیقه یا بیشتر پیاده روی در روز می تواند خطر ابتلا به بیماری قلبی را کاهش دهد و خطر سکته را تا ۳۵ درصد کاهش دهد.

به علاوه، پیاده روی روزانه می تواند به شما در حفظ وزن، متابولیسم، فشار خون و کلسترول خون سالم کمک کند، که همگی به حفظ سلامت قلب کمک می کنند. حتی اگر نتوانید ۳۰ دقیقه در روز را به پیاده روی اختصاص دهید، شواهد نشان می‌دهد که حتی کمی پیاده‌روی بهتر از هیچی است.

پیاده روی استرس را کاهش می دهد و خلق و خو را بهبود می بخشد.
بر کسی پوشیده نیست که ورزش راهی عالی برای کاهش استرس است. پیاده روی باعث ترشح اندورفین می شود که حالتی از لذت مانند خنده و عشق را تقویت می کند. اندورفین‌ها با گیرنده‌های مغز تعامل می‌کنند و باعث ایجاد احساس خوب، افزایش عزت نفس، افزایش تحمل درد و حتی احساس سرخوشی می‌شوند.

پیاده روی واقعا احساس خوبی به شما می دهد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۸ نشان داد که حتی پیاده‌روی‌های مختصر ۱۰ دقیقه‌ای نیز وضعیت خلق و خوی افراد را بهبود می‌بخشد.

۳٫پیاده روی افسردگی را کاهش می دهد.
تحقیقات نشان می دهد که فعالیت بدنی از جمله پیاده روی می تواند افسردگی را کاهش دهد. برای مثال، مطالعه‌ای روی ۱۲۱ زن یائسه نشان داد که افرادی که سه بار در هفته به مدت ۴۰ دقیقه پیاده روی می‌کردند، کم تر درگیر افسردگی می شدند.

مطالعه دوم نشان داد که پیاده‌روی با سرعت تند تنها به مدت ۲٫۵ ساعت در هفته در مقایسه با بزرگسالانی که ورزش نمی‌کنند به میزان قابل‌توجهی خطر ابتلا به افسردگی را کاهش می‌دهد. افسردگی میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد و یکی از علل اصلی ناتوانی در سراسر جهان است، بنابراین حتما پیاده روی را به منظور کاهش افسردگی در برنامه خود قرار دهید.

پیاده روی مفاصل شما را تقویت می کند.
پیاده روی می تواند نقش بزرگی در درمان درد آرتروز داشته باشد. یک مطالعه اخیر نشان می‌دهد که پیاده‌روی ممکن است درد را بهبود بخشد و پیشرفت بیماری را کند کند.

ورزش [مثل پیاده روی] فواید سلامتی بی شماری دارد و همیشه باید اولین رویکرد پیشگیری و درمان بیماری مفصلی باشد، بنابراین در مورد پیاده روی حتما با پزشک خود مشورت کنید.

فواید پیاده روی
پیاده روی قند خون شما را کنترل می کند.
کسانی که به طور منظم پیاده روی می کردند ۳۰ درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ قرار می گیرند. این به این دلیل است که پیاده روی می تواند به کنترل یا کاهش قند خون کمک کند،

پیاده روی با سرعت تند (سریعتر از ۲۰ دقیقه در هر مایل) با ۴۱ درصد کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ مرتبط می باشد و از سوی دیگر، مطالعه ای بر روی ۲۰۱ فرد مبتلا به دیابت نوع ۲ نشان داد که هر ۲۶۰۰ قدم بیشتر پیاده روی در روز با کاهش ۰٫۲ درصدی سطح قند خون مرتبط است.

منبع:کانون مشاوران ایران-۷ فواید غیرمنتظره پیاده روی برای سلامتی

ازدواج دوم موفق برای کسی که ازدواج اول وحشتناکی داشته است می تواند بسیار دلهره آور باشد.ممکن است از خود بپرسید: “چگونه ازدواج دوم موفقی داشته باشم در حالی که ازدواج اول چنین فاجعه ای بود؟” اما نمونه های زیادی وجود دارد که مردان و زنان بار دوم یا حتی سوم خوش شانس هستند و روابط پایداری را تجربه می کنند. بنابراین اجازه ندهید یک شکست یا تجربه بد مانع از تجربه چیزی به زیبایی یک ازدواج متعهدانه شود.

ازدواج به هر دلیلی ممکن است شکست بخورد و این همان چیزی است که نگرش آن ها را نسبت به ازدواج دوم نیز تعیین می کند.

با این حال، نباید نسبت به ازدواج مجدد بدبین باشید. این مقاله به شما کمک می کند تا ازدواج مجدد موفقی را داشته باشید و خوشبختی را تجربه کنید.

آمار طلاق در ازدواج دوم موفق
طلاق می تواند به شدت آسیب زا باشد، به همین دلیل است که بیشتر مردم از تعهد دوباره تردید می کنند. بنابراین، اصلی این است که “آیا ازدواج دوم موفقیت آمیز است؟” متأسفانه، علم در مورد میزان موفقیت افرادی که دوباره ازدواج می کنند، نتایج متفاوتی به دست می دهد، که تقریباً توضیح می دهد که چرا افراد از ازدواج مجدد می ترسند و برای آن تردید دارند.

یک گزارش در سال 2013 توسط مرکز ملی تحقیقات خانواده و ازدواج در دانشگاه ایالتی بولینگ گرین نشان داد که در حالی که میانگین نرخ طلاق برای ازدواج های آمریکایی 50 درصد است، در مورد ازدواج دوم، این میزان به 60 درصد می رسد و برای ازدواج سوم و چهارم 65 درصد می باشد.

دلایل متعددی برای شکست ازدواج دوم وجود دارد. گاهی اوقات، افراد با سرعت وارد رابطه جدیدی می شوند، یک خانواده جدید و ادغام دو خانواده نیز می تواند چالش های خود را نیز ایجاد کند.

ازدواج دوم موفق
11 نکته برای ازدواج دوم موفق
آیا می خواهید بدانید چگونه ازدواج دوم موفقی داشته باشید؟ مطمئناً، جدایی نه تنها برای زوج درگیر بلکه برای خانواده آن ها یک اتفاق غم انگیز است، بنابراین فشار برای شکست نخوردن ممکن است شدید تر از بار اول باشد.

با این حال به خاطر داشته باشید که ازدواج یک مسابقه یا یک پروژه نیست. شما فقط می توانید با ذهنی باز و امیدوار به بهترین ها وارد آن شوید. با این حال، کارهایی وجود دارد که می توانید برای جلوگیری از مشکل در ازدواج دوم انجام دهید و در عوض، یک رابطه قوی تر ایجاد کنید. در اینجا چند توصیه برای موفقیت ازدواج دوم آورده شده است تا ازدواج مجدد را رضایت بخش و با ارزش تر کند:

خودآگاه باشید
هر تجربه‌ای که در ازدواج اول داشتید را بخاطر داشته باشید این کار یکی از کلیدهای ازدواج دوم موفق است. متأسفانه بیشتر افراد متوجه تأثیر روابط خود گذاشته‌اند نمی‌شوند و در عوض علیرغم آگاهی از دلایل و تاثیرات طلاق، شکست را به گردن همسر خود می‌اندازند.

شما ممکن است با یک مرد یا زن جدید ازدواج کنید، اما همان فرد قبلی هستید و احتمالاً همان ویژگی ها یا تمایلات ازدواج اول را در ازدواج دوم خواهید داشت. بنابراین مهم است که شخصیت خود را بررسی کنید تا ازدواج دوم را با موفقیت پشت سر بگذارید و اجازه ندهید که این مشکلات بر رابطه شما با همسر جدیدتان تأثیر بگذارد.

بررسی کنید که چه چیزی را از گذشته وارد رابطه می کنید. الگو اشتباهات خود را به دست آورید و در ازدواج جدید خود از تکرار آن خودداری کنید.

با شریک زندگی خود صادق باشید
شکست در ازدواج دوم ممکن است به دلیل زخم های عاطفی زیاد از ازدواج اول باشد. برای اجتناب از تکرار مشکلات گذشته صادق بوده و تمام مشکلات را مطرح کنید.

مواردی که باید قبل از ازدواج دوم بررسی کنید شامل موارد زیر می باشد:

مسائل مربوط به والدین (اگر از ازدواج قبلی خود فرزندی دارید)
مشکلات مالی
دلایل جدایی

منبع:کانون مشاوران ایران-ازدواج دوم موفق

در دوران آشنایی, دختر و پسر با یکدیگر رفت‌ و آمد می‌کنند تا با اخلاق یکدیگر بیشتر آشنا بشوند. طبیعی است که در این دوران تا حدود زیادی با یکدیگر تفاهم نداشته باشند و یا حتی شروع به بحث و دعوا کنند و اختلاف خانواده‌ در عقد ایجاد شود.

این دوران از هر لحاظ اهمیت زیادی دارد چرا که اگر به‌ درستی فرد مقابل را نشناسید سرنوشت خود را به بازی گرفته‌ اید. از جهت دیگر هر چقدر هم تلاش کنید تا یکدیگر را بشناسید باز هم نقاط ناپیدایی از شخصیت افراد وجود دارد.

دلیل اختلاف خانواده‌ در عقد
دوره نامزدی حد فاصل دوران آشنایی اولیه و ازدواج است که دختر و پسر در این بازه زمانی فرصت می‌یابند که بیشتر با یکدیگر رفت‌ و آمد کنند تا همدیگر را بهتر بشناسند.

درحقیقت می‌توان گفت تا زمانی‌ که دختر و پسر زیر یک سقف زندگی نکنند نمی‌توانند خصوصیات اخلاقی یکدیگر را بشناسند حتی شاید در دوران نامزدی تلاش کنند تا قدری بهتر از آن‌چیزی که هستند به‌نظر بیایند.

ممکن است در حد فاصل دوران نامزدی دختر و پسر متوجه شوند که نمی‌توانند با یکدیگر زندگی کنند و هر دو به عبارت دیگر آدم زندگی یکدیگر نیستند.

در این صورت ممکن است دختر یا خانواده‌اش ناراحت شوند که این ازدواج صورت نگرفت اما حقیقت امر این است که بهم خوردن دوران نامزدی خیلی بهتر از بهم خوردن در دوران عقد و عروسی است چراکه در چنین مواقعی در ازدواج شکست‌ خورده یک کودک نیز قربانی خواهد شد.

اما در این‌ بین موضوعی که به وجود می‌آید این است که مهم‌ ترین دلیل مشاجرات در دوران نامزدی کدام‌اند؟

۱٫خانواده
مسائل مربوط به خانواده‌ها سهم بزرگی در اختلافات دوره نامزدی دارد. ممکن است خانواده‌ها به دلایل مختلفی مثل ترس از تنها شدن و یا توهم توطئه شروع به دخالت در زندگی دختر و پسر کنند؛ زوج های جوان نیز احتمالاً ممکن است از این دخالت‌ها به سطوح بیایند و اوضاع بدتر شود.

زوج درمانگران که با چنین رفتارهایی کاملاً آشنا هستند علت رفتارهای نامناسب خانواده را ریشه‌ یابی می‌کنند و از دختر و پسر می‌خواهند تا شرایط را مدیریت کنند.

مسائل اقتصادی
مسائل اقتصادی نیز از مهم‌ترین اختلافات دوران آشنایی می‌باشد. زوجین جوانی که قصد آشنایی با یکدیگر را دارند آرام‌آرام از شرایط مالی یکدیگر آگاه می‌شوند. بالا رفتن سطح توقع زوجین باعث می‌شود تا مشکلی به مشکلات مسیر ازدواج اضافه شود و رابطه آن‌ها را تحت‌ الشعاع قرار دهد.

برقراری رابطه جنسی
مسئله رابطه جنسی در بازه زمانی نامزدی از آن دست مسائلی است که اختلاف زیادی در رابطه زوجین ایجاد می کند. علت عمده مشکلات این است که زوجین درباره دغدغه‌ های جنسی خود گفت‌ و گو نکرده‌اند و این قبیل صحبت‌ها را تابو می‌دانستند؛ درصورتی‌که به‌ محض ازدواج‌ کردن و برقراری رابطه جنسی، متوجه می‌شوند که فرد مقابل از نظر جنسی پارتنر مناسبی برای آنان نمی‌ باشد.

روابط اجتماعی
بسیاری از زوجین در دوران نامزدی از روابط اجتماعی و نحوه معاشرت همسر خود گله می‌کنند. حقیقتی که وجود دارد این است که زوجین در دوره متأهلی نمی‌توانند رابطه خود را به‌ نحوی‌ که در دوره مجردی بوده با اطرافیان خود حفظ کنند.

در رابطه با خانواده نیز بعضی افراد رفت‌ و آمد زیاد را نمی‌پسندند درصورتی‌که شریک عاطفی آنان کاملاً برعکس است و زمان زیادی را به رفت‌ و آمد خانوادگی می‌گذراند و به‌ همین دلیل هر دوی آنان در عذاب خواهند بود.

برای پیشگیری از چنین مشکلاتی باید توجه کنید که پیش‌ از ازدواج درباره این مسائل توافق کنید و ایده‌آل‌های خود را بپرسید.

چگونه می‌توانیم مشاجرات دوره نامزدی را حل‌ و فصل کنیم.
وقتی علل به وجود آمدن مشکلات دوره نامزدی نقد شد، حالا وقت آن است که تلاش کنیم تا این مشکلات را حل کنیم؛ اما چگونه؟

دو روش کاملاً کاربردی به شما پیشنهاد می‌کنیم

مشورت با خانواده‌ها
خانواده‌ها در بروز اختلافات دوره نامزدی معمولاً تجربیات خوبی دارند و می‌توانند کمک زیادی در این زمینه داشته باشند، اما فراموش نکنید که برای کمک خواستن از آنان لازم است تعادل را حفظ کنید.

اگر ریز به ریز جزئیات و اختلافات خود را با خانواده در میان بگذارید این تصور اشتباه ایجاد می‌شود که اجازه دارند راجع به هر چیزی که بخواهند اظهار نظر کنند و در زندگی شما دخالت کنند که باعث اختلاف خانواده‌ در عقد می شود. اگر بلد نباشید تا حد مجاز از این مشورت استفاده کنید، خود نیز به‌تنهایی موجب بروز مشکل دیگر خواهید شد.

منبع:کانون مشاوران ایران-اختلاف خانواده‌ در عقد

اعتیاد به مواد افیونی چیست؟

مواد افیونی یا اُپیوئید داروهایی هستند که توسط متخصصان پزشکی برای تسکین یا مدیریت درد به افراد تجویز می شوند. با این حال، این مسکن‌های با قدرت بالا بسیار اعتیادآور هستند و بیماران می‌توانند به احساس سرخوشی که ایجاد می‌کند وابسته شوند.

اپیوئیدها معمولاً در صورت مصرف کوتاه مدت و پیروی از توصیه های پزشکی بی خطر هستند. با این حال، بیماران می توانند به دارو وابستگی پیدا کنند که می تواند منجر به استفاده نادرست و از دست دادن کنترل بر مصرف شود.

علل اعتیاد به مواد افیونی چیست؟
اعتیاد به مواد افیونی زمانی اتفاق می‌افتد که فرد درگیر «احساس خوب» ناشی از این دارو شود. هنگامی که فرد مصرف دارو را متوقف می کند یا به پایان نسخه خود می رسد، ممکن است این حس را از دست بدهد یا احساس کند که نمی تواند بدون آن زندگی کند.

کسانی که در خطر اعتیاد به مواد افیونی دارند به دنبال دریافت مواد افیونی بیشتری خواهند بود. کسانی که هنوز دوره مصرف مواد افیونی را می گذرانند ممکن است بخواهند دوز مصرفی خود را افزایش دهند یا بیشتر مصرف کنند. این به این دلیل اتفاق می‌افتد که آن ها برای رسیدن به همان مقدار باید دوز بالاتری مصرف کنند.

تعدادی از عوامل شناخته شده برای افزایش خطر اعتیاد به مواد افیونی وجود دارد. آن ها عبارتند از:

فقر
سابقه شخصی یا خانوادگی سوء مصرف مواد
فشار
اضطراب
افسردگی
بیکاری

اعتیاد به مواد افیونی
رایج ترین انواع مواد مخدر چیست؟
مواد افیونی با تعامل با گیرنده های اپیوئیدی در سیستم عصبی مرکزی بدن، حواس را آرام کرده و درد را تسکین می دهند. مواد افیونی، نوعی داروی افیونی بوده که از گیاه خشخاش به دست می آید. انواع مواد افیونی شامل کدئین، مورفین و تریاک می باشد.

انواع دیگر مواد افیونی عبارتند از:

مواد افیونی طبیعی
مواد نیمه مصنوعی مانند هروئین، اکسی کدون، هیدروکودون و هیدرومورفون
مواد مصنوعی، مانند فنتانیل و متادون
چگونه تشخیص می دهید که فردی اعتیاد به مواد افیونی دارد؟
اگر فردی اعتیاد به مواد افیونی داشته باشد، ممکن است علائم و رفتارهای زیر را نشان دهد:

مصرف دارو بیشتر از مقدار تجویز شده
اتمام زودهنگام نسخه
درخواست دوز بالاتر
مصرف دارو برای مدت طولانی تر از حد نیاز
مراجعه به چندین پزشک
اختلال در الگوی غذا خوردن و خوابیدن
نوسانات خلقی
منزوی شدن از نظر اجتماعی

منبع:کانون مشاوران ایران-اعتیاد به مواد افیونی